نقش زن در توسعه پایدار اجتماعی و سرمایه فرهنگی

در ایران باستان زن مقام ارجمندی را دارا بوده و در تمام شئون زندگی با مرد برابری می کرده است. از نظر ریشه شناختی واژه زن از ریشه zan به معنی زایش و زائیدن که در زبان پهلوی به صورت zan وnarig، در زبان سغدی wa و در زبان فارسی باستان wadu یا wad و در زبان اوستایی Vantav و در زبان سنسکریت به شکل Vadhu به کار رفته است. توجه به نقش و جایگاه زنان به عنوان محور اجتماعی و مطالبات روانشناختی مربوط به امروز و دیروز نیست بلکه محققان ارجمند و متعهد ابعاد مختلف این نقش را در حوزه های مختلف فرهنگی، اجتماعی ، اقتصادی به دفعات کاویده اند. طبعا گردآوری آراء همگان در این مجال و مقال ممکن نیست. بااین همه مساله این تحقیق آن است که کدام نقش این همه تنوع و تعدد در طول تاریخ داشته و مجال های پژوهشی متعددی را به خود اختصاص داده است؟ هدف این تحقیق کاوش کرامت مندی بیکرانه نقش زمان به قدربضاعت مزجات است. روش این تحقیق مبتنی بر مطالعات توصیفی تحلیلی و برگرفته از منابع تاریخی می باشد. نتایج این تحقیق نشان داده است که زنان در طول تاریخ در همه حوزه های مشارکتی – دوشادوش مردان و گاه قویتر از ایشان – حضور داشته و خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

نقش زن ، توسعه پایدار ، سرمایه فرهنگی ، نقش های زنان