سیاست جنایی ایران درحمایت از شاهد

شهادت به عنوان یکی از ادله اثبات دعوا و طرق اثبات مورد قبول تمام نظام های حقوقی می باشد شهادت شهود علاوه بر عرف عمومی در علم حقوق نیز یکی از اصطلاحات متداول می باشد. و از اولین ادله بشری در اثبات حق یا دفاع از اتهام بوده و تا به امروز به عنو ان یکی از ادله اثبات، موجودیت خود را حفظ کرده است. بعلاوه برای برقراری نظم جامعه و تنظیم روابط بین مردم و تامین رفاه و آسایش عمومی قانون را یاری کرده و در برابر تزلزل به اثبات و دوام نظم جامعه چون دژی محکم ایستادگی، بیان واقعیت و شناساندن منحرفین اجتماعی، دینی و قانونی، می نماید. شرایط فقهی شهادت سخت و دشوار بوده و تحقیق آن مطابق با جامعه امروزی مستلزم احراز شهادت عدالت شاهد در درجه اول می باشد درا حقوق ایران به صورت شفاف از قواعد آیین دادرسی کیفری۱۳۹۲ و آیین نامه اجرائی حمایت از شهود و مطلعان مصوب ۱۳۹۴، درگام نخست درراستای حمایت از تمامیت جسمانی و مادی شهود قواعدی به منظور آموزش، اختصاص ماموران ویژه و جبران تمامی خسارات وارده بر شهود پیش بینی شده است. از سوی دیگر در هردو نظام، قواعد و استانداردهای رفتاری با هدف حمایت از حیثیت معنوی شاهد و تکریم جایگاه او در فرآیند کیفری و نیز ارائه خدمات مشاوره ای و اطلاع رسانی به موقع و برخورد محترمانه و عادلانه با شاهد اختصاص یافته است. بنابراین در این تحقیق به بررسی سیاست جنایی ایران در خصوص حمایت از شاهد می پردازیم .

کلیدواژه ها:

صیانت از عدالت ، تدابیر حمایتی ، سیاست جنایی ، شاهد