بررسی اثر بخشی آموزش حل مساله با رویکرد توانمند سازی مددکاری اجتماعی برروابط مدرسه ای دختران ساکن در شبانه روزی

این پژوهش به تعیین اثربخشی آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمندسازی مددکاری اجتماعی مدرسه ای بر روابط مدرسه ای دختران ساکن درشبانه روزی پرداخته است. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی بوده که با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است. به این منظور ۳۰ نفر از دختران نوجوان ساکن در شبانه روزی شهر نیشابور به صورت تصادفی انتخاب و به همین شیوه در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله در ۸ جلسه آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمندسازی مددکاری مدرسه ای شرکت کردند . داده ها از طریق پرسشنامه سازگاری فردی - اجتماعی کالیفرنیا جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری t برای گروههای مستقل استفاده گردید.نتایج نشان داد آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمندسازی مددکاری اجتماعی، تاثیر معناداری بر افزایش سطح روابط مدرسه ای دختران ساکن در شبانه روزی داشته است. و هم چنین بین میانگین گروه مداخله و کنترل، در متغیر مورد بررسی روابط مدرسه ای تفاوت معنی دار وجود دارد و روشی موثر جهت ارتقای سطح روابط مدرسه ای دختران ساکن در شبانه روزی است.

کلیدواژه ها:

مهارت حل مساله ، توانمند سازی ، روابط مدرسه ای