بهینه سازی بازتوانی یک واحد نیروگاهی با استفاده از روش بویلر کمکی و تزریق بخار به خط فشار بالای توربین بخار: مطالعه موردی نیروگاه بخار تبریز

استفاده بهینه از انرژی و سوخت های فسیلی یکی از چالش های دنیای امروز می باشد. بخش قابل توجهی از این انرژی جهت تولید برق بکار گرفته می شود. از این رو بهینه سازی تولید برق اهمیت بالایی در صرفه جویی انرژی دارد. از جمله صنایع تولید برق در دنیا و ایران نیروگاه های حرارتی می باشند. در بین نیروگاه های حرارتی ، نیروگاه-های بخار تکنولوژی قدیمیی دارند، از این رو راندمان این نیروگاه ها در مقایسه با سایر نیروگاه های جدید مانند نیروگاه های سیکل ترکیبی کمتر می باشد. یکی از نیروگاه های مهم در ایران، نیروگاه بخار تبریز می باشد. هدف پژوهش حاضر ارائه راهکاری جهت بهبود عملکرد یک واحد ۳۲۵MW این نیروگاه است . مبنای سناریوها انتقال بخار کمکی تولید شده توسط بویلر بازیاب حرارت به ورودی توربین بخار فشار بالا می باشد. نتایج نشان می دهد در بهترین حالت ، با درنظر داشتن راندمان اگزرژی به عنوان تابع هدف، مقدار این پارامتر برابر ۳۷.۷۴% بدست می آید. در این حالت راندمان حرارتی ، نرخ حرارتی نیروگاه و تخریب اگزرژی به ترتیب برابر ۳۸.۹۱%، ۹۲۵۳kJ/kWh و ۵۲۷.۸MW می باشد. در این حالت راندمان حرارتی ، راندمان اگزرژی و ظرفیت کلی نیروگاه نسبت به سیکل مبنا ۳.۷۷%، ۳.۶۵% و ۱.۹۴% افزایش یافته است .

کلیدواژه ها:

بازتوانی ، نیروگاه بخار تبریز ، بویلر کمکی ، توربین گاز.