بررسی رابطه بین امید به تحصیل بر تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر زابل

هدف تحقیق بررسی رابطه بین امید به تحصیل بر تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر زابل بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهر زابل تشکیل می دهند که تعداد آنها ۲۴۰۰ نفر می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان و به صورت تصادفی ۳۳۱ نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش از دو پرسشنامه امید تحصیلی سهرابی و سامانی (۱۳۹۰) و پرسشنامه تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم در سال (۱۹۸۴) می باشد. به منظور سنجش پایایی تعداد ۳۰ نسخه از پرسشنامه به صورت آزمایشی در اختیار پاسخ دهندگان قرار گرفت که پس از جمع آوری پرسشنامه و ورود داده ها به نرم افزار SPSS ضریب آلفای کرونباخ امید تحصیلی ۸۵/۰ و تعلل ورزی تحصیلی ۷۸/۰ به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی همچون آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS ۲۰ استفاده شد. بنابراین از طریق آزمون فرضیه مربوطه و تحلیل نتایج یافته ها نشان داد بین امید تحصیلی با تعلل ورزی تحصیلی در سطح ۹۹ درصد رابطه منفی و معناداری وجود دارد. امید تحصیلی توانسته ۴۱ درصد تغییرات تعلل ورزی تحصیلی را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

امید تحصیلی ، تعلل ورزی تحصیلی ، دانش آموزان