اثر هشت هفته تمرین همزمان استقامتی- مقاومتی بر سطوح سرمی BDNF، CRP و IL-۶ در موش نر ویستار دیابتی نوع ۱
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSBS-14-28_012
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: دیابت باعث نقص عملکرد BDNF و اختلال در سطوح سرمی CRP و IL-۶ می شود. هدف تحقیق تعیین اثر هشت هفته تمرین ترکیبی استقامتی- مقاومتی بر سطوح سرمیBDNF، CRP و IL-۶ موش های نر ویستار دیابتی نوع ۱ بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد ۳۰ سر موش صحرایی نر ویستار بالغ (۳۰۰-۲۵۰ گرمی و سن ۶ هفته ای)، به صورت تصادفی در ۳ گروه شامل دو گروه دیابتی، تمرین دیابتی (تعداد=۱۰)، کنترل دیابتی (تعداد=۱۰) و یک گروه غیردیابتی، کنترل سالم (تعداد=۱۰) قرار گرفتند. برای دیابتی کردن، در پایان هشت هفتگی، ۵۵ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن استرپتوزوسین (STZ) به روش درون صفاقی تزریق شد. گروه تمرین دیابتی، هشت هفته تمرینات ترکیبی را ۵ بار در هفته (تمرین استقامتی با ۷۵ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی روی نوارگردان و تمرین مقاومتی، ۱۵ صعود از نردبان) انجام دادند. برای اندازه گیری سطوح سرمی BDNF، CRP و IL-۶، خونگیری انجام شد. مقایسه تغییرات بین گروهی و درون گروهی BDNF، CRP و IL-۶، با آزمون آنووای یکراهه و تعقیبی بونفرونی انجام شد. سطح معنی داری ۰.۰۵>P در نظر گرفته شد.یافته ها: پس از هشت هفته تمرین همزمان استقامتی-مقاومتی، سطح BDNF گروه تمرین دیابتی در مقایسه با کنترل دیابتی افزایش معنی دار داشت (۰.۰۰۹=P)؛ در حالی که در گروه کنترل دیابتی در مقایسه با کنترل سالم کاهش معنی دار داشت (۰.۰۰۰۱=P). سطح CRP در گروه تمرین دیابتی در مقایسه با کنترل دیابتی کاهش معنی دار داشت (۰.۰۰۸=P) ؛ در حالیکه در گروه کنترل دیابتی در مقایسه با کنترل سالم افزایش معنی دار داشت (۰.۰۰۰۱=P). میزان IL-۶ تغییر معنی داری نداشت (۰.۰۵۷=P).بحث و نتیجه گیری: به افراد دیابتی توصیه می شود ۸ هفته تمرینات همزمان استقامتی- مقاومتی را جهت افزایش سطح BDNF و کاهش التهاب انجام دهند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی پهلوانی
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.
جبار بشیری
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.
رقیه پوزش جدیدی
استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.
رسول هاشم کندی اسدی
استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.
معصومه دادخواه
استادیار مرکز تحقیقات علوم داروبی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.