سیره سیاسی امام حسن (ع) در برخورد با سلاطین اموی

مطالعه در سیره رفتاری، گفتاری و حتی سکوت ائمه اطهار در ادوار مختلف نسبت به وقایع مختلف تاریخی، یکی از اهرم­های دستیابی به ملاکات حاکم بر دیدگاه ایشان خواهد بود و از طرفی نیز ما را در دستیابی به منظومه ­های کلان اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و... یاری خواهد کرد. مع الوصف سیره سیاسی ائمه اطهار در موارد متعددی مورد واکاوی و تشریح قرار نگرفته و خود سبب ایجاد ابهام و گاها تصور تعارض در منش رفتاری ایشان در عرصه سیاسی گشته است.(مساله) در راستای دستیابی به ابعاد کمتر کار شده در خصوص سیره سیاسی امام حسن(ع) در مواجهه آن حضرت با سلاطین اموی، این ضرورت احساس می­شود که اصول حاکم بر فرآیند رفتاری ایشان در این مواجهه واکاوی شود.(هدف) بر این اساس با روشی توصیفی تحلیلی و با تکیه بر داده­های نوشتاری و کتابخانه­ای این سیره مورد بررسی قرار خواهد گرفت(روش) یافته ­های این اثر از این حقیقت حکایت دارد که در حوزه برخورد سیاسی امام مجتبی(ع) با سلاطین اموی، آن حضرت برای پیشبرد هرچه بیشتر دین و ممانعت از توقف و ایستایی سیر تاریخی دینی، از اصولی چون صلح گرایی، وفای به عهد، بصیرت افزایی، قاطعیت، احتجاج و نصیحت در زندگی سیاسی خود استفاده نموده ­اند.

کلیدواژه ها:

Political history ، movement ، confrontation with the Umayyad kings ، Imam Hassan ، سیره سیاسی ، جنبش ، مواجهه با سلاطین اموی ، امام حسن(ع)