تاثیر نمادین انقلاب اسلامی ایران در جهان اسلام

انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷، دگرگونی عمیقی در جامعه ایران، سیاست قدرتهای بزرگ و کشورهای اسلامی پدید آورد و موجب پیدایش مفاهیم و نمادهای تاثیر گذار فرامنطقه ای در جغرافیای جهان اسلام شد. هدف پژوهش حاضر این است که ویژگی های نمادین انقلاب اسلامی و بازتاب آن را در جهان اسلام مورد بررسی قرار دهد. بنابراین پرسش اصلی پژوهش این است که ابعاد نمادین انقلاب اسلامی چگونه برساخته شدند و تحت چه رمزگانی در جهان اسلام بازتاب یافتند؟ در پاسخ به این پرسش بنیادی، پژوهش حاضر با استفاده از نظریه جامعه شناسی نمادین «پیر بوردیو» جامعه شناس فرانسوی، تلاش می کند با ارایه شواهد و مستندات تاریخی نشان دهد که چگونه نمادهای تاثیرگذار در دوران انقلاب برساخته شدند و نظام جمهوری اسلامی نیز با تداوم بازتاب این نمادها در جهان اسلام، گفتمان انقلاب اسلامی را امتداد می دهد.   یافته های پژوهش نشان می دهد انقلاب اسلامی ایران با عرضه کالاهای نمادینی نظیر اسلام سیاسی، شهادت، آیین ها، استقلال طلبی و محور مقاومت، شرایط را برای تحکیم سلطه نمادین بر جهان اسلام فراهم کرده است. پژوهش حاضر از لحاظ روش اجرا از نوع «تحقیقات توصیفی – تحلیلی» است و در جمع آوری اطلاعات و داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای استفاده کرده است.

کلیدواژه ها:

Islamic revolution ، Imam Khomeini ، symbolic conflict ، political field ، Islamic world ، انقلاب اسلامی ، امام خمینی ، منازعه نمادین ، میدان سیاسی ، جهان اسلام