پیشگیری از آسیب اجتماعی در سکونتگاه حاشیه شهرها

رشد نا متعادل اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی موجود نابرابری ها و عدم توازن جغرافیای فاصله شهر و روستا می شود و در پیآن گروه های متعدد روستایان به شهرها مهاجرت و نتنها جذب فعالیت های اقتصادی مولد شهری نمی شوند بلکه در جامعه وفرهنگ شهری نیز ادقام نشده و به جدای گزینی مکانی و ایجاد سکونتگاه های غیر رسمی می نمایند. بزرگ ترین معضل دربسیاری از حاشیه نشینی ها نابودی یا سستی «نظام خانواده» است که خود معلول برخی از علت هاست. از آسیب های حاشیه نشینی می توان به فقر، قاچاق، نزاع، خشونت، کودکان کار و «اعتیاد» اشاره کرد. در این میان، اعتیاد با دیگر آسیب ها هم بستگی دارد نیازمند توجه و چاره اندیشی بیشتری است. مهاجرت عامل اصلی پیدایش حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی استو حاشیه نشینی خود به عنوان یکی از مسایل اجتماعی، پیامدها و آثار متفاوتی در سطوح خرد و کلان در جامعه به جای میگذارد. یکی از مهمترین حوزه های تاثیرگذار حاشیه نشینی، حوزه بسیار حساس آسیب های اجتماعی است. گسترش حاشیهنشینی در سطح خرد موجب ایجاد اختلال در امنیت روانی ساکنان شهرها و در سطح کلان موجب ایجاد انواع آسیب ها وناهنجاری های اجتماعی می شود. مسئله حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ، آسیب های بسیاری در جامعه به دنبال دارد. ازجمله معضل های مهم مربوط به حاشیه نشینی سستی و یا نابودی نظام خانواده و مسئله اعتیاد است. در زمینه حاشیه نشینهای نابومی، راهبردها باید به کاهش جاذبه ها و افزایش دافعه های مقصد و بالعکس افزایش جاذبه ها و کاهش دافعه های مبدا،منجر شود. در زمینه حاشیه نشین های بومی نیز سیاست ادغام بسیار راهگشا خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه های غیر رسمی ، مهاجرت