لزوم رویکردهای کاربردی در معماری منظر و طراحی شهری

نگرش توسعه پایدار بر این اندیشه است که فن آوری نمی تواند هر گونه کاهش منابع طبیعی را جبران سازد و سرمایه طبیعیمکمل سرمایه انسان ساخت است. رشد جمعیت شهرنشین و افزایش مهاجرت به شهرها، منجر به توسعه غیر قابل کنترل نواحیشهری، کاهش سطح رفاه انسانی، نیل به سمت حومه نشینی و بروز مشکلات فراوان برای مدیران مختلف شهری به ویژه درکشورهای در حال توسعه شده است. یکی از مباحث مهم پیرامون مسائل شهری، مفهوم توسعه پایدار شهری است که توسعه ایمبتنی بر نیازهای واقعی و تصمیم گیری های عقلایی، با در نظر گرفتن ملاحظات مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطیمحسوب می شود. طراحی شهری نوعی دستورالعمل نسبتا جدید به شمار میرود که در پی افزایش مشکلات سلامت شهروندانحاصل از رشد بیرویه جمعیت، بهداشت ضعیف و آلودگی هوا از اهمیت بسزایی میان مدیران سراسر جهان برخوردار شده است.برنامه ریزان در زمان های گذشته، شهرها را برای سکونت، پیادهروی یا تردد وسایل نقلیه طراحی می کردند تا اینکه در سال۲۰۱۰ ، برای اولین بار بحث افزایش جمعیت شهری مطرح شد و مدیران را از لزوم تغییر طراحی شهری برای سازگاری با تحولاتجدید آگاه کرد. نتایج نشان می دهد طراحی شهری به معنای شکل دادن، طراحی و زیرسازی مناطق شهری است که فرآیندهایمختلفی نظیر نظم و طراحی سازه ها، سیستم های حمل و نقل، فضاهای عمومی و امکانات را در بر می گیرد؛ افزایش جمعیتشهرنشینی و کمبود منابع، بهبود طراحی شهری را به یک امر ضروری تبدیل کرده است. طراحان شهری همواره توصیه های ارائهشده از سوی سازمان بهداشت جهانی را در برنامه ریزی های خود مورد توجه قرار می دهند تا از سلامت و ایمنی تمام ساکنانمطمئن شوند. علاوه بر این، دستورالعمل هایی را نیز برای ساکنان فراهم می آورند تا آنها را به اتخاذ سبک زندگی سالم سوق دهند.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، توسعه پایدار