نقش همگرایی زبانی ترکان عثمانی در واگرایی اعراب منطقه طی جنگ جهانی او ل

زبان مشترک یکی از مولفه های هویتی و فرهنگی می باشد که در همبستگی بین افراد یک ملت و یک قوم در بستر تاریخ نقش قابل توجهی داشته است زبان میتواند عامل اتحادیک قوم یا یک ملت باشد این مشاله به ویژه در دولت های کثیرالمله ای مانند دولت عثمانی در اتحاد ملی آن طی جنگ جهانی اول نقش بسزاییداشت.به ویژه زمانی که بیشترین گروه قومی آن یعنی ترکها به اندیشه ی پانترکیسم روی آوردند که با توجه به وجود اقوام دیگر تحت نظام حاکمیت این مساله میتوانست چالش برانگیز باشد.از این رو این پژوهش برآن است تا به نقش همبستگی زبانی ترکان عثمانی در واگرایی اعراب تحت سلطه ی دولت عثمانی طی جنگجهانی اول بپردازد.روش پژوهش توصیفی تحلیلی است، دستاوردهای این پژوهش نشان می دهد که اندیشه ی پانترکیسم و رویکرد متعصبانه نسبت به اعراب درمنطقه ی بین النهرین موجب واگرایی آنان نسبت به حاکمیت ترکان شده است به طوری که انگیزه ی اعراب را در تشکیل دولت ملی عرب قوت بخشید

کلیدواژه ها:

همگرایی و واگرایی ، پان ترکیسم ، اعراب ، جنگ جهانی اول