بررسی شخصیت و شخصیت پردازی در داستان «غوص عمیق» جمشید خانیان

یکی از شگردهای ادبی که امروزه بسیار موردتوجه نقد نوین قرارگرفته است، بهره گیری از فضای داستان و شخصیت پردازی در اثر است. این امر در داستان های خانیان بهشکلی کامل و منسجم مشهود است؛ وی در توصیف شخصیت های داستانی خود به گونه ای تصویرپردازی نموده که با تحلیل روا نشناختی میتوان به لایه های پنهان درونی وشخصیتی آن ها پی برد؛ در گزینش شخصیت های داستانی خود به بلاغت سخن خود افزوده است. برای تبیین جایگاه این شگرد داستانی در داستان های خانیان، در این جستار تحلیلی پژوهشی سعی بر آن گردیده که در داستان «غوص عمیق» که یکی از داستان های معروف خانیان است، این قابلیت هنری موردبررسی و واکاوی قرار گیرد و شخصیتهای داستانی این اثر از ابعاد پویایی و ایستایی و دیگر انواع پردازش شوند. نتیجه نشان می دهد که با این پژوهش میتوان انواع شخصیتی را د ر داستان یافت و از ایندیدگاه با درک بهتری به داستان های خانیان نگریست.

کلیدواژه ها:

جمشید خانیان ، شخصیت ، شخصیت پردازی ، غوص عمیق.