نمود بصری گیاهان در شعر شهریار

در دوره معاصر با وجود ازدیاد هنرمندان و تنوع و فراهم بودن امکانات و راه های ارتباطی و آموزشی نوعی گسستگی در روند تصویرسازیبوجود آمده است. یکی از منظومه هایی دارای پتاسیل بالا برای تصورسازی که با توجه به بازنمایی های بدیع از طبیعت سروده شده است، منظومهحیدربابای شهریار می باشد، شهریار به عنوان یکی از مشهورترین غزل سرایان معاصر مطلوب خاص وعام است. شناخت ویژگی های این مجموعهجهت ارائه تصاویر مناسب تر از گیاهان، ما را به این پرسش می رساند که نمود بصری گیاهان در شعر شهریار به چه گونه ای بوده است؟ روشپژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تطبیقی بوده ، نیز از نظر شی و ه توص یفی - تحلیلی (موردی) می باشد.روش جمع آوریاطلاعات کتابخانه ای و میدانی، با فیش برداری و کارت مشاهده بود. جامعه آماری، اشعار شهریار، نمونه موردی آن، منظومه حیدربابایه سلاموی و روش نمونه گیری تصادفی می باشد. در مطالعه حیدربابا و اشعار شهریار آنچه توجه را بیشتر جلب میکند نگاه لطیف و دقیق او به طبیعتاست، توجه او به درختان، گیاهان، نوعی دقت نظر است که در دیگران کمتر دیده می شود. فضای خیال انگیز موجود در اثر و استفاده از خاطراتکودکی شاعر، همواره چراغ راهی جهت تصویرگری این مجموعه بوده است.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، تصویرسازی ، شهریار ، حیدربابا