ارتباط سبک رهبری مدیران پرستاری با رفتارهای مراقبتی پرستاران مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 225

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJNIU-35-136_008

تاریخ نمایه سازی: 7 خرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: رفتارهای مراقبتی جوهره اصلی اقدامات پرستاری است.  ایجاد محیط بالینی مطلوب برای استفاده از توانمندی های پرستاران، تابع عوامل و شرایط برون سازمانی و درون سازمانی متعددی است. مدیران پرستاری با انتخاب سبک رهبری مناسب باعث افزایش مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ها و تفویض اختیار به آنان، کمک به توانمند سازی آنان، ایجاد انگیزه کاری، افزایش رضایت شغلی و کاهش تنش و بهبود عملکرد تیم درمان می شود. درنتیجه کیفیت مراقبت و سطح سلامت جامعه را حفظ می کنند و ارتقا می دهند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سبک رهبری مدیران پرستاری با رفتارهای مراقبتی پرستاران در مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال ۱۳۹۹ و از دید پرستاران شاغل در این مراکز انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی بود که به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۹ انجام شد. دیدگاه ۲۱۴ نفر از پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره نوع سبک رهبری و رفتارهای مراقبتی با استفاده از پرسش نامه سبک رهبری چند عاملی و پرسش نامه رفتار مراقبتی وولف جمع آوری شد. گردآوری اطلاعات ازطریق پرسش نامه به صورت خودگزارش دهی بود و مدت زمان جهت تکمیل آن ها حدود ۲۰ الی ۳۰ دقیقه در نظر گرفته شد. جمع آوری داده ها از اردیبهشت سال ۱۴۰۰ شروع شد و در مرداد سال ۱۴۰۰ به پایان رسید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۶ و آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار ) و آمار استنباطی (تی مستقل، تحلیل واریانس ) انجام شد. سطح معناداری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.  یافته ها: بیش ترین میانگین مربوط به بعد دانش و مهارت حرفه ای (۰/۶۶±۵/۱۷)، و کم ترین بعد احترام قائل شدن برای سایرین (۰/۶۴ ±۴/۷۱) بود و نشان دهنده این است که بعد جسمانی مراقبت بیش از بعد روانی مراقبت توجه شده است. نتایج نشان دهنده ارتباط معنادار آماری بین بعد احترام قائل شدن برای سایرین با رهبری عدم مداخله بود (۰/۰۲۹=P). سبک رهبری تحول گرا ۰/۸۲±۳/۴۳)، سبک غالب در مدیران پرستاری بود و بین رفتارهای مراقبتی با سن (۰/۰۳۲=P) و سابقه کار (۰/۰۰۳=P) ارتباط معنادار آماری وجود داشت. نتیجه گیری: توصیه می شود پرستاران ضمن حفظ دانش و مهارت خود و استمرار در افزایش دانش حرفه ای، بیشتر به جنبه های ارتباطی و عاطفی مراقبت توجه کنند. آموزش و به کارگیری سبک رهبری تحول گرا توسط مدیران پرستاری مد نظر قرار گیرد، زیرا در این سبک رهبری، وجود چشم انداز واقع بینانه و مشارکت پرستاران در تصمیم گیری ها و توجه به نیازهای فردی کارکنان، امکان توسعه و توانمندسازی پرستاران در جهت برقراری ارتباط محترمانه را فراهم می کند.

نویسندگان

تهمینه صالحی

Department of Nursing Management, Nursing Care Research Center, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

حمید حقانی

Department of Biostatistics, Nursing Care Research Center, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

مرضیه سلطانی

Department of Nursing Management, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.