اثر شوری و مدیریت آبیاری بر عملکرد و بهره وری آب آبیاری در ارقام بادام زمینی

اثر شوری و کمبود آب آبیاری از تنش های مهم و شایع در جهان است که مانع از حصول عملکرد مناسب در گیاه می شود. به منظور بررسی اثر سطوح شوری و مقادیر نیاز آبی گیاه بادام­زمینی، طرح آزمایشی مورد نظر به­صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سال­های زراعی ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ در استان گیلان انجام شد. عامل اصلی مدیریت آبیاری با مقادیر ۴۰ (WR۴)، ۶۰ (WR۳)، ۸۰ (WR۲) و ۱۰۰ (WR۱) درصد نیاز آبی گیاه و تیمار فرعی شامل شوری با مقادیر یک (S۱)، سه (S۲)، پنج (S۳) و هفت (S۴) دسی­زیمنس بر متر و تیمار فرعی­فرعی شامل چهار رقم بادام­زمینی، گیل (V۱)، گرگانی (V۲)، جنوبی (V۳) و مصری (V۴) بود. نتایج نشان داد بیشینه عملکرد زیست­توده در رقم مصری، مدیریت ۱۰۰ درصد تامین نیاز آبی و شوری یک دسی­زیمنس بر متر در سال­های ۹۴ و ۹۵ به­دست آمد که مقادیر آن به­ترتیب ۱۲۲۳۰ و ۱۱۱۱۰ کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین عملکرد غلاف در سال ۹۴، در رقم مصری، در تیمار ۱۰۰ درصد نیاز آبی و شوری یک دسی­زیمنس بر متر با مقدار ۱۷۱۰ کیلوگرم در هکتار بود. در سال ۹۵، بیشترین عملکرد غلاف با ۵۴۰۳ کیلوگرم در هکتار در تیمار ۴۰ درصد نیاز آبی گیاه و شوری هفت دسی­زیمنس بر متر به دست آمد. بیشترین عملکرد دانه در رقم گیل و در تیمار ۱۰۰ درصد نیاز آبی گیاه و شوری یک دسی­زیمنس بر متر در سال های ۹۴ و ۹۵ به ترتیب ۱۸۸۳ و ۱۷۱۰ کیلوگرم در هکتار بود.

کلیدواژه ها:

مقدار آب مصرفی ، نیاز آبی. رقم ، بادام