تاثیر کدورت آب آبیاری بر دقت اندازه گیری میزان رطوبت به وسیله ی دستگاه تتاپروب

یکی از روش­های غیرمستقیم اندازه­گیری میزان رطوبت خاک، استفاده از دستگاه تتاپروب است. از آنجایی­که اساس کار این دستگاه بر پایه­ی ثابت دی الکتریک خاک استوار است، عوامل تاثیرگذار بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، تاثیر زیادی بر دقت قرائت این دستگاه دارند. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر کدورت آب آبیاری بر دقت اندازه­گیری میزان رطوبت خاک به­وسیله دستگاه تتاپروب می­باشد. برای این منظور، سه بافت متفاوت خاک (لوم سیلتی، لومی و لوم شنی) تحت سطوح مختلف کدورت آب آبیاری قرار گرفتند. سطوح کدورت آب آبیاری شامل ۱۰، ۱۰۰۰، ۲۰۰۰ و ۳۰۰۰ NTU بودند. نتایج نشان داد عامل بافت خاک و کدورت آب آبیاری در سطح معنی داری (P<۰.۰۱) بر دقت اندازه­گیری رطوبت توسط دستگاه تتاپروب مدل ML۲ تاثیر دارد. افزایش میزان کدورت آب آبیاری در هر سه نوع بافت خاک باعث کاهش دقت قرائت دستگاه تتاپروب شد و بیشترین مقدار خطا در بافت لوم مشاهده شد که دارای بیشترین درصد رس بود به­طوری که مقدار RMSE در روش­های غیرخطی ارائه شده توسط سازندگان دستگاه، Topp et al. (۱۹۸۰) و Roth et al. (۱۹۹۰) به ترتیب از ۰۶۹/۰ به ۰۸۹/۰، از ۰۷۱/۰ به ۰۹۰/۰ و از ۰۶۷/۰ به ۰۸۳/۰ افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد که در بین توابع کالیبراسیونی مورد بررسی، توابع کالیبراسیونی ویژه­ی دستگاه (خطی ویژه و غیرخطی ویژه)، نسبت به توابع کالیبراسیونی دیگر، دارای دقت بیشتری است که نشان از ضرورت کالیبراسیون ویژه دستگاه برای تمامی خاک­های مورد آزمایش دارد.

کلیدواژه ها:

بافت خاک ، ثابت دی الکتریک ، دستگاه تتاپروب مدل ML۲ ، کدورت آب آبیاری