بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر تعادل عاطفی و مسئولیت پذیری نوجوانان

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر تعادل عاطفی و مسئولیت پذیری نوجوانان انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دختر مقطع متوسطه دوم بجنورد بود که در سال تحصیلی ۰۱-۱۴۰۰ در یکی از مدارس این شهر مشغول به تحصیل بودند. از میان این افراد تعداد ۴۰ نفر از دانش آموزانی که تمایل به شرکت در پژوهش داشته و ملاک­های ورود را دارا بودند، به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۲۰ نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه­ های تعادل عاطفی واتسون و همکاران (۱۹۸۸) و مقیاس مسئولیت ­پذیری گوگ و همکاران (۱۹۵۲) بود. داده­های حاصل از این پرسش­نامه ­ها از طریق آزمون تحلیل تحلیل واریانس با اندازه ­گیری ­های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاکی از این بود که واقعیت درمانی بر تعادل عاطفی و مسئولیت پذیری نوجوانان موثر است (۰۱/۰>P). نتیجه ­گیری: بر اساس این یافته ها می­توان گفت واقعیت درمانی می­تواند اثرات مناسبی در وضعیت روانی- اجتماعی دانش آموزان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

reality therapy ، emotional balance ، responsibility ، واقعیت درمانی ، تعادل عاطفی ، مسئولیت پذیری ، نوجوانان