بررسی ویژگی های روانسنجی پرسشنامه زمان صفحه نمایش در کودکان

مقدمه: در عصر حاضر استفاده طولانی­ مدت از صفحه­ نمایش منجر به آسیب­ های جسمی، شناختی، رفتاری در کودکان شده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی­ های روانسنجی پرسشنامه زمان صفحه نمایش در کودکان اجرا شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش ­شناسی در زمره پژوهش ­های توسعه ­ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل ۹۰ نفر از کودکان ۸ تا ۱۲ ساله پسر شهر مشهد در سال ۱۴۰۱ بود که به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه صفحه نمایش (۲۰۱۹) و پرسشنامه کانرز (۱۹۹۹) بود. جهت سنجش پایایی پرسشنامه زمان صفحه نمایش در کودکان از پایایی بازآزمایی با استفاده از ضریب همبستگی درون طبقه ­ای و خطای استاندارد اندازه­ گیری استفاده شد. همچنین همبستگی بین نمرات مولفه­ های مقیاس زمان صفحه نمایش و پرسشنامه کانرز نسخه والدین به منظور احراز روایی همگرا گرفته شد. یافته­ ها: مقادیر ضریب همبستگی درون طبقه ­ای برای مولفه­ های مقیاس زمان صفحه نمایش کودکان در روزهای عادی هفته بین ۰/۹۲-۰/۸۰ ، شب­ های هفته بین ۰/۹۰-۰/۷۹، روزهای پایان هفته بین ۰/۸۵-۰/۷۸ و استفاده از صفحه نمایش در پس زمینه بین ۰/۸۰-۰/۷۳ بود که همگی نشان از قابلیت اطمینان عالی یا پایایی بازآزمایی مطلوب مولفه­ های مقیاس زمان صفحه نمایش در کودکان داشت. هم­چنین نتایج روایی همگرا نشان داد میان مولفه­ های پرسشنامه زمان صفحه نمایش و مولفه کمبود توجه همبستگی مثبت و معنی­ داری در سطح ۰/۰۱ وجود دارد. نتیجه ­گیری: نتایج این پژوهش نشان داد پرسشنامه صفحه نمایش ابزاری معتبر و روا جهت ارزیابی کمی سازی استفاده از وسایل الکترونیکی صفحه نمایش در بین کودکان ایرانی خواهد بود. بنابراین از این ابزار می­ توان برای کاربردهای تحقیقاتی و بالینی در زمینه اختلال­ های شناختی مربوط به کودکان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Screen time ، Smart phone ، Television ، Tablet ، Psychometric properties ، زمان صفحه نمایش ، گوشی هوشمند ، تلویزیون ، تبلت ، ویژگی­ های روانسنجی