بهینه سازی نوع و موقعیت مکانی اقدامات مدیریتی به‎ منظور کنترل بار موادمغذی ورودی به پیکره های آبی مطالعه موردی: حوضه دریاچه زریبار

هدف اصلی در این تحقیق، بهینه­سازی نوع و موقعیت مکانی بهترین اقدامات مدیریتی (BMPs) برای کاهش بار مواد مغذی ورودی به دریاچه زریبار به­منظور بهبود شرایط دریاچه می­باشد. در این راستا از رویکرد شبیه سازی-بهینه­سازی (S-O) حاصل از تلفیق مدل SWAT به­منظور شبیه سازی بار مواد مغذی ورودی به دریاچه و مدل بهینه­سازی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک چند­هدفه (NSGA-II) برای تعیین الگوی مکانی BMPها، استفاده شد. الگوی بهینه اقدامات مدیریتی با توجه به اهداف سه گانه حداکثرسازی سود خالص بخش کشاورزی، حداقل­سازی بار نیتروژن و حداقل­سازی بار فسفر ورودی به دریاچه تعیین شد. در این تحقیق طیف متنوعی از BMPها بررسی شد و در نهایت به بهینه­سازی الگوی مکانی اقداماتی مدیریتی از قبیل مدیریت انواع کود، مدیریت آبیاری و تعیین نوع شخم­زنی مناسب پرداخته شد. نتایج حاصل از مدل نشان­ داد که با اعمال اقدامات مدیریتی منتخب با الگوی مکانی بهینه مجموع بار کل فسفر و نیتروژن در خروجی حوضه به ترتیب ۸/۲ و ۱/۲۲ درصد کاهش می­یابند و به سبب آن غلظت نیترات دریاچه به شدت کاهش پیدا خواهد کرد و درآمد خالص بخش کشاورزی با کاهش ۴/۱۶ درصدی روبه­رو خواهد شد. نتایج نشان می­دهد با اعمال اقدامات مدیریتی منتخب با الگوی مکانی بهینه می­توان وضعیت کیفی دریاچه را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

آلاینده های غیر نقطه ای ، مدل SWAT ، شبیه سازی ، NSGA-II