بررسی تطبیقی نثر فنی گلستان سعدی و بهارستان جامی در بستر تاریخ ادبیات و زبان فارسی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تطبیقی نثر فنی گلستان سعدی و بهارستان جامی در بستر تاریخ ادبیات و زبان فارسی می باشد. در این پژوهش، با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تطبیقی، میزان تطبیق گلستان سعدی با ویژگیهای نثر موزون ومسجع بهارستان جامی مورد بررسی قرار میگیرد. سعدی شیرازی و جامی در آثارخود از نثر فنی بهره برده اند و این نثر فنی و سجع و آهنگ کلمات را همچون نگینی، زینت بخش سخن و کلام شیرین خود کرده اند. »بهارستان« و »گلستان« از آثار مهم ادب فارسی در نوع نثر فنی به شمار میروند و لذا مقاله حاضر تلاش میکند با استفاده از روش توصیفی- تطبیقی، نحوه کاربرد نثر فنی و نثر موزون ومسجع در دو کتاب گلستان و بهارستان را با ذکر نمونه های مختلف از حکایات، احادیث، مضامین، استشهادها بیان کرده و شیوه های بروز و بیان آن را در دو کتاب مذکور بررسی کند. نتایج نشان میدهد که سعدی از موازین و مختصات نثر موزون ومسجع بهره میبرد. نتایج پژوهش نشان داد نثر موزون ومسجع و بلاغت عربی گلستان و بهارستان باهمدیگر تفاوت هایی دارند. سعدی اساس کارش را بر خرد و اخلاق عرفی بنا می کند ولی جامی با رویکردی مذهبی-عرفانی، به بازگویی اصول اخلاقی می پردازد. جامی در نگارش بهارستان، به طور کلی اختصاصات سبکی و ساختاری گلستان را رعایت نموده است و کلامش شیوا و موزون است، اما استحکام و صلابت سخن سعدی را ندارد.

کلیدواژه ها:

نثر ادبی ، تاریخ ، ادبیات ، زبان فارسی ، گلستان سعدی ، بهارستان جامی