شاعرانگی در آثار عباس معروفی با تاکید بر رمان سال بلوا

یکی از ویژگی های بسیار مهم رمان های مدرن استفاده از » شاعرانگی« در بخش های متعدد داستان است. در پژوهش حاضر با در نظر گرفتن رمان سال بلوا و با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به بررسی بخشی از کارکردهای شاعرانگی در این رمان پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که معروفی در این رمان از عنصر شاعرانگی برای مقاصد ذیل استفاده کرده است: .۱ فضاسازی: یکی از مهم ترین کارکردهای شاعرانگی در ایجاد فضای مناسب برای داستان است. نمونه بسیار خوب این فضاسازی در توصیف داری است که در مرکز شهر برای اعدام یاغیان ایجاد شده است. .۲ شخصیت پردازی: معروفی در توصیف برخی از شخصیت های داستان از عنصر شاعرانگی برای تاثیر بیشتر استفاده کرده است. .۳ نمادپردازی: نماد و شاعرانگی هر دو متعلق به ناخودآگاه فرد می -باشند و از این روی، در بخش های متعدد این رمان از جمله در توصیف شهر، وضعیت آب و هوا (به خصوص زمستان بسیار سخت) و ... می توان از عنصر »نماد» نشانه هایی را پیدا کرد. به صورت کلی نتایج نشان می دهد که شاعرانگی در رمان مدرن، به خصوص اثار معروفی، جایگاهی ویژه در تفسیر متن دارد..

کلیدواژه ها:

رمان سال بلوا ، ادبیات داستانی ، عباس معروفی ، شاعرانگی