بررسی رابطه تیپ شخصیتی و رفتارهای خودمراقبتی با نقش تعدیلگر عوامل روانشناختی در دوره شیوع ویروس کرونا

گسترش و شیوع کووید ۱۹ منجر به قرنطینه شدن در خانه و بسته شدن بسیاری از مراکز تفریحی و آموزشی شد که سلامت روان مردم را به شکل منفی تحت تاثیر قرار داد و همچنین به دنبال آن دارای واکنشهای روانی مختلفی نیز گردید که این واکنشها رفتارهای خودمراقبتی را نیز تحت تاثیر قرار داد. در این مطالعه توصیفی- همبستگی، ۲۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه های مختلف سراسر کشور به روش در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت آنلاین به زیر مقیاس های فرم کوتاه پرسشنامه ۶۰ سوالی نئو و پرسشنامه عوامل روانشناختی هانگ و فادا((۱۹۹۶ و رفتار خودمراقبتی محقق ساخته پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS ورژن ۲۵ و روش تحلیل رگرسیون خطی انجام شد. نتایج نشان داد با توجه به اینکه بین عوامل روانشناختی و رفتار خودمراقبتی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد با این وجود ویژگیهای شخصیتی وظبفه شناسی، توافق پذیری، روان رنجوری و گشودگی به تجربه توانستند این رابطه را تعدیل کنند و باعث افزایش رفتار خودمراقبتی در افراد شوند ولی ویژگی برون گرایی در رابطه بین عوامل روانشناختی و رفتار خودمراقبتی هیچ نقشی ایفا نکرد.

کلیدواژه ها:

ویژگی شخصیتی ، واکنش روانیف رفتار پیشگیرانه ، ویروس کرونا