مروری بر انواع زخم پوش های مدرن مورد استفاده در مهندسی بافت

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,221

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HUMS04_061

تاریخ نمایه سازی: 3 خرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: زخم ها نوعی آسیب هستند که به دلیل محرک های خارجی یا برخی از بیماری ها ایجاد می شوند. زخم های پوستی وکاهشزمان بهبود آنها یکی از جنبه های مهم علم پزشکی محسوب می شود. از جمله مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر بهبود سریع و موثر زخم، استفادهاز زخم پوش مناسب برای انواع زخم است. در مقاله پیش رو مروری بر انواع پانسمان ها با توجه به کارایی آنها خواهیم داشت. تلاش های اولیهدر جهت استفاده از پوشش های بیولوژیکی وسنتزی بوده که به دو شکل سازه های مهندسی شده و زخم پوش هایی بر پایه پلیمر تقسیم شدهاند ولی در نهایت به علت موقتی بودن و همچنین عدم کاربرد در زخم های عمیق پوستی از عملکرد مناسبی برخوردار نشدند و به دلیل ترمیمناقص، استراتژی معمول به سمت روش های مبتنی بر مهندسی بافت گرایش پیدا کرده است .روش کا ر: جستجوی الکترونیکی در Google scholar ، Science Direct ، PubMed و Magiran با کلمات کلیدی : مهندسی بافت، پزشکیبازساختی، ترمیم زخم، زخم پوش انجام شد.یافته ها: پانسمان های مدرن زخم شامل فوم ها، فیلم ها، هیدروکلوئیدها، نانوالیاف و هیدروژل ها هستند. این پانسمان های زخم به دلیل دوامبیشتر و هزینه کمتر می توانند بر اساس مواد زیست سازگارو بیولوژیکی ساخته شوند. این محصولات بسته به زخم پوستی برسه پایه اپیدرمی( My Skin,EpiDex,Laserskin,CellSpray)، درمی (AlloDerm,Matriderm,EZ Derm,Terudermis) و درمی -اپیدرمی (Allograft,OrCel,Apligraft,Poly Active) تقسیم می شوند.نتیجه گیری: اگرچه تولید محصولات تجاری مهندسی بافت پوست باعث پیشرفت زیادی در تسریع تولید بافت پوستی جدید شده است ولی بااین حال دارای معایبی هستند که باعث محدودیت شده است. از طرفی مهمترین چالش ها در رابطه با زخم پوش ها کنترل حجم زیاد ترشحاتزخم ، تسریع فرایند بهبود زخم ،کاهش اسکار و بدشکلی های پوستی و همچنین بازگردانی رنگدانه ها می باشد. از همین رو انتخاب زخم پو شمناسب با توجه به خ صوصیات آن اهمیت بسزایی دارد.

نویسندگان

مژگان جیره نژادیان

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران- گروه مهندسی بافت ، دانشکده فناوریهای نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران

فریبا نوری

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران- گروه مهندسی بافت ، دانشکده فناوریهای نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران

حمیدرضا قادری جعفربیگلو

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران- گروه مهندسی بافت ، دانشکده فناوریهای نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران

آرش گودرزی

گروه مهندسی بافت ، دانشکده فناوریهای نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران