بررسی رابطه بین شادکامی و سلامت روان در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

زمینه و هدف : سلامت روان دانشجویان به عنوان قشر ممتاز جامعه، در برنامه ریزی های اجتماعی از اهمیت خاصی برخوردار است. استرس،اضطراب و افسردگی از شاخص های معتبر سلامت روان می باشند که می توانند مانع رشد و شادکامی، تحقق خودیابی و خودشکوفایی فرد گردد،لذا هدف از پژوهش حاضر , بررسی رابطه بین شادکامی و سلامت روان در میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بود .روش کا ر : جامعه آماری در این پژوهش مقطعی_تحلیلی، کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بود. بدین منظور از جامعهفوق ۴۲۰ دانشجوی دختر و پسر (۱۵۲ دانشجوی پسر و ۲۶۸ دانشجوی دختر) به روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی و طبقه ای انتخابو به وسیله پرسشنا م GHQ و پرسشنامه شادکامی آکسفورد مورد بررسی قرار گرفتند. پس از گردآوری اطلاعات داده های به دست آمده در دوسطح توصیفی و استنباطی، به کمک نرم افزار آماری SPSS۲۲ تجزیه و تحلیل شد.یافته ها : میانگین سنی دانشجویان ۳۰ / ۲۱ سال بود. نتایج بیانگر آن است که میانگین نمره سلامت روان دانشجویان ۵۵ / ۱۰±۲۵ / ۲۵ و میانگیننمره شادکامی آنها ۷۵ / ۱۵±۴۰ / ۴۰ بود. درصد بهنجار شادکامی (یعنی درصد افرادی که نمره شادکامی بالاتر از ۴۰ در این مطالعه دارند) دردانشجویان دانشگاه های شهرکرد ۳ / ۴۸ و درصد بهنجار سلامت روان (یعنی درصد افرادی که نمره سلامت روان پایینتر از ۲۳ در این مطالعهدارند) در آنان ۱ / ۴۷ درصد بود. تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره نشان داد که با اطمینان ۹۵ درصد بین شادکامی با نمره کل سلامتعمومی و تمامی حیطه های آن به جزء حیطه جسمانی رابطه آماری معناداری وجود دارد به این صورت که شادکامی با بعد اضطراب و افسردگیرابطه معکوس ولی با کارکرد اجتماعی رابطه مستقیمی را نشان داد .نتیجه گیری: پیشنهاد می گردد آموزش هایی در جهت آموزش بهداشت روانی در جهت بهبود سلامت روان و شادکامی داده شود، چرا کهدانشجویی که از سطح شادکامی و سلامت روان مناسبی برخوردار است، بهتر می تواند در امر تحصیل و کسب نتایج مناسب آموزشی فعالیتنماید و به تبع آن به موفقیت تحصیلی دست یابد .

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، شادکامی ، دانشجویان