ارتباط بین استفاده افراطی از تلفن همراه با کیفیت خواب و خودکارآمدی درک شده عملکرد بالینی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

زمینه و هد ف : دانشجویان علوم پزشکی نقش مهمی در ارتقا سلامت و تعالی کشور دارند، شناسایی عوامل مرتبط با موفقیت تحصیلی وخودکارآمدی بالینی آنان در توانمندی برای مراقبت مستقل از بیمار نقش دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط استفاده افراطی از تلفنهمراه با کیفیت خواب و خودکارآمدی درک شده عملکرد بالینی دانشجویان انجام گرفت .روش کا ر: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- همبستگی بود که بر روی ۲۱۱ نفر از کارورزان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهانبه روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات سه پرسشنامه، استفاده مفرط از تلفن همراه ۲، آزمون کیفیت خوابپترزبورگ، پرسشنامه خودکارآمدی عملکرد بالینی بود که به شیوه خودگزارشی توسط دانشجویان تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرمافزار stata - ۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معناداری به صورت کمتر از ۰۵ / ۰ در نظر گرفته شد.یافته ها : نتایج نشان داد که افراد با سطح افراطی در استفاده از موبایل شانس بیشتری برای اختلال در کیفیت خواب در مقایسه با افراد با سطحمعمولی استفاده از موبایل را داشتند (P = ۰.۰۲۱). در بررسی رابطه بین کیفیت خواب و خودکارآمدی عملکرد بالینی دانشجویان، نتایج نشان دادافرادی که کیفیت خواب پایینتری داشتند، خودکارآمدی درک شده آنان از عملکرد بالینی مطلوب، بطور معنی داری کاهش یافته بود (P < ۰.۰۰۱).نتیجه گیری: استفاده بیش از حد از تلفن همراه با آشفتگی کیفیت خواب دانشجویان، می تواند خودکارآمدی عملکرد بالینی آنان را کاهش دهد.بنابراین دانشجویان باید در زمینه استفاده مناسب از تلفن همراه آموزش داده شوند .

کلیدواژه ها:

تلفن همراه ، کیفیت خواب ، خودکارآمدی ، عملکرد بالینی