توسعه سامانه پیش‎بینی چند مدلی بارش ماهانه در حوضه آبریز سفیدرود

پیش بینی بارش یکی از ابزارهای مهم در برنامه ریزی و مدیریت منابع آب به حساب می آید. اخیرا از روش های جدیدی به نام مدل های دینامیکی جو برای پیش بینی بسیاری از متغیرهای هیدرو-اقلیمی از جمله بارش استفاده می شود. قبل از استفاده از پیش بینی‎های این مدل ها در برنامه ریزی و تصمیمگیری، لازم است ارزیابی دقت و تصحیح اریبی آن ها انجام شود. از این رو هدف مقاله حاضر، تصحیح اریبی و ترکیب نتایج پیش‎بینی بارش مربوط به مجموعه ای از مدل‎های پیش‎بینی دینامیکی جهانی می‎باشد. برای این کار، ابتدا نتایج پیش‎بینی بارش هریک از مدل‎ها به صورت جداگانه با داده‎های بارش ایستگاهی منطقه برای دوره تاریخی ۱۹۸۲ تا ۲۰۱۷ مقایسه شدند و خطای سامانمند هریک از آن ها به روش نگاشت چندک تصحیح شد. این کار برای افق های پیش بینی مختلف و برای پیش بینی های صادره از ماه های مختلف انجام شده است. در گام بعدی متناسب با دقت هر یک از مدل‎های پیش بینی، سامانه پیش‎بینی ترکیبی یا چند مدلی با استفاده از روش میانگین گیری بیزین توسعه داده شد. نتایج نشان داد پس از تصحیح اریبی به روش نگاشت چندک، حداقل یک مدل پیش بینی از ۷۸ مدل پیش بینی دارای همبستگی نسبتا بالا در حدود ۷/۰ می باشد. این نتیجه برای افق پیش بینی ۱ ماه آینده بیشتر دیده شد. بعد از ترکیب ۷۸ عضو پیش بینی با استفاده از روش میانگین گیری بیزین، این میزان همبستگی به بیشتر از ۸/۰ افزایش یافت. بنابراین با تصحیح اریبی و ترکیب مدل های پیش بینی با یکدیگر، دقت بارش پیش بینی شده به مقدار قابل توجهی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

پیش بینی بارش ، مدل های NMME ، عدم قطعیت ، میانگین گیری بیزین ، نگاشت چندک