ارائه راهکارهایی درجهت پایداری اجتماعی و باز احیای بافت تاریخی منطقه ینگی امام هشتگرد

باز زنده سازی و حفاظت شهری واقعیتی است که در هرجا و برای هر شهر و جمعیتی، به نوعی خاص ظاهر می شود. اگر قدمی فراتر از دوره بندی، و رویکردهایی که برای بازسازی و حفاظت شهری آورده می شود، برداشته شود. انرا در خوران فضا که در دوره مسکوت بوده خارج می کند. تبدیل شدن باززنده سازی و حفاظت شهری به ابزاری برای جامه عمل پوشانده به راهبردهای "پایداری"، " توسعه متوازن"، "حفاظت از میراث"،"ارتقاء کیفیت محیط شهری"،"جلوگیری از صدمات اجتماعی" و...آن را به سوی تمام ابعاد معماری و مدیریت شهری هدایت کرده است. شاید بتوان گفت که امروزه، مرمت و حفاظت شهری، جزئی از "فرهنگ شهرنشینی و شهروندی " شده است. معاصرسازی بافت های تاریخی لازم و مکمل یکدیگر می باشند لکن هدف اصلی از بازآفرینی بافت های تاریخی، ایجاد امکان بهره برداری اقتصادی از مکان، به گونه های می باشد که ارزش کافی به منظور پوشش هزینه های بازآفرینی و نوسازی را ایجاد کند؛ بازگشت سرمایه را برای مالکان یا توسعه گران فراهم آورد و درآمد لازم به منظور هزینه های بلند مدت نگهداری و حفاظت از بناها و بافت های تاریخی را تامین نماید. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث روش کمی و کیفی میباشد. با پرسش نامه به تشریح و تبیین دلایل چگونه بودن و چرایی وضعیت مسئله و ابعاد آن می پردازد. جهت پاسخگویی به سوال تحقیق از مشاهدات میدانی، نرمافزارهایی آماری و نرم افزار spss استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

بازاحیا ، پایداری اجتماعی ، ینگی امام ، هشتگرد