بازآفرینی فرهنگ مبنای محلات نیازمند باز آفرینی (مورد پژوهی: محله آبکوه شهر مشهد)

امروزه یکی از مهمترین چالش های فضایی- کالبدی شهرها، گسترش بافت های فرسوده ی شهری است که گرچه درگذشته به مقتضای زمان دارای عملکرد منطقی و سلسله مراتبی بودند، ولی امروز ازلحاظ ساختاری و عملکردی دچار کمبودهایی بوده و اغلب جوابگوی نیاز ساکنان خود نیستند. بدین منظور طی دهه های اخیر، برنامه ریزان و مدیران شهری برای ارتقای کیفیت زندگی ساکنان بافت های فرسوده، راهکارها و سیاستهای گوناگونی را ارائه دادهاند که در این میان، رهیافت بازآفرینی شهری به مثابه یک راهبرد نوآورانه، مفهومی در حال ظهور است که طی سالهای اخیر توجه زیادی را به خود جلب نموده است. از دهه ۲۰۰۰ به بعد، بازآفرینی فرهنگ مبنا به صورت موج عظیمی، پروژه های بازآفرینی را در سراسر اروپا تحت تاثیر قرار داده و از این منظر، بازآفرینی فرهنگ مبنا را می توان اصلی ترین رویکرد بازآفرینی بافت های فرسوده شهری در دو دهه اخیر دانست؛ بنابراین، پژوهش حاضر بر آن است تا به بازآفرینی فرهنگ مبنای محله آبکوه شهر مشهد بپردازد. بدین ترتیب، این پژوهش ازلحاظ روش جز پژوهش های کمی- کیفی، از لحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و از لحاظ ماهیت، از نوع پژوهش های توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات این پژوهش مبتنی بر پیمایش اجتماعی (ابزار پرسشنامه) و کالبدی است. جامعه آماری این پژوهش تمامی ساکنان محله آبکوه شهر مشهد بوده که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد ۱۵۰ نفر از آنها به صورت تصادفی در این پژوهش مورد پرسشگری قرار گرفتند. برای تعیین روایی پرسشنامه پژوهش از اعتبار محتوایی (نظر متخصصان) و برای پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که محله آبکوه شهر مشهد از منظر مولفه ها و شاخص های سنج شی بازآفرینی فرهنگ مبنا در و ضعیت مطلوبی به سر نمی برد. چراکه میانگین مولفه های سنجشی آن ازجمله اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و حکمروایی در سطح محله آبکوه پایینتر از حد متوسط(میانگین معیار برابر با ۳) به دست آمده است؛ بنابراین در سطح اطمینان ۹۵ درصد می توان اذعان داشت که محله آبکوه شهر مشهد از منظر بازآفرینی فرهنگ مبنا از شرایط مساعدی برخوردار نیست.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، بازآفرینی فرهنگ مبنا ، بافت فرسوده شهری ، محله آبکوه شهر مشهد