برآورد میزان تمایل به پرداخت برای محصولات ارگانیک (مطالعه موردی خیار در استان تهران و سبزیجات در استان گیلان)

با توجه به عدم وجود بازار مشخصی برای محصولات ارگانیک در ایران، این مطالعه با بکارگیری رهیافت ارزش گذاری مشروط و روش برآورد میزان تمایل به پرداخت به تعیین ارزش محصولات ارگانیک می پردازد. برای اندازه گیری میزان تمایل به پرداخت افراد برای محصول خیار در استان تهران از ۲۱۹ پرسش نامه و برای محصول سبزیجات در استان گیلان از ۲۰۹ پرسش نامه انتخاب دوتایی دوگانه و مدل لوجیت استفاده شده و بر اساس روش حداکثر درستنمایی، پارامترهای الگو برآورد شدند. از میان متغیرهای مورد مطالعه، متغیر درآمد و سابقه ابتلا به سرطان در میان اقوام، اثر مثبت معنی داری بر میزان تمایل به پرداخت برای خیار ارگانیک داشتند. متوسط تمایل به پرداخت افراد برای خرید هر کیلوگرم محصول خیار ارگانیک، ۱۲۲۰۰ ریال و برای هر کیلوگرم سبزیجات ارگانیک ۱۷۲۳۸ ریال برآورد شد. به دلیل آن که ممکن است این مقدار تمایل به پرداخت، جبران هزینه های تولید هر کیلوگرم محصول ارگانیک را ننماید، حمایت های دولت از قبیل پرداخت یارانه سبز به کشاورزان ضروری به نظر می رسد. برای پایه گذاری سیستم کشاورزی ارگانیک (زیستی) در ایران همزمان با توسعه تولید این محصولات در مورد ایجاد زمینه های عرضه مطمئن در شبکه توزیع نیز باید برنامه ریزی لازم صورت گیرد زیرا اقتصادی کردن کشاورزی زیستی برای توسعه و گسترش آن ضروری است.