بررسی عوامل موثر بر میزان پذیرش سیستم های آبیاری نوین، در بین کشاورزان شهرستان های زنجان و خدابنده

نشر سیستم های آبیاری نوین بعنوان یکی از ساز­و­کارهای افزایش راندمان آب آبیاری از دهه ۱۳۷۰ در استان زنجان مورد توجه قرارگرفته است. پژوهش توصیفی- همبستگی حاضر، با هدف بررسی عوامل موثر بر میزان پذیرش سیستم­های آبیاری نوین در بین کشاورزان به صورت پیمایشی با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه انجام گرفته است. مقدار ضریب آلفای کرونباخ سازه های اصلی پرسشنامه بین ۷۴/۰ تا ۸۶/۰ به دست آمد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کشاورزان پذیرنده سیستم­های آبیاری نوین در شهرستان­های زنجان و خدابنده تشکیل می دادند (۹۸۹ نفر) که با استفاده از جدول کرجیسی و مورگان ۲۷۰ نفر از آنان با روش نمونه­گیری چندمرحله­ای انتخاب شدند. نتایج نشان داد همبستگی مثبت و معنی­داری بین میزان پذیرش سیستم­های آبیاری نوین با متغیرهای سن، توان مالی کشاورز در تامین هزینه­های مربوط به احداث تاسیسات، مشارکت در طراحی و اجرای تاسیسات، کانون مشورت واقع شدن، نوگرایی، برخورداری و بکارگیری ماشین آلات، شرکت در دوره­های ترویجی و جهانشهری بودن کشاورزان وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای مساحت اراضی آبی، مساحت اراضی دیم، نوگرایی، دسترسی به کانال­های ارتباطی، مالکیت ماشین آلات کشاورزی، و تعداد واحد دامی و توان­مالی در تامین هزینه­های مربوط به احداث تاسیسات حدود ۵۱ درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می­نماید.

کلیدواژه ها:

سیستم های آبیاری نوین ، پذیرش ، کشاورزان ، استان زنجان