بررسی مهارتهای شخصیتی کارآفرینانه جوانان روستایی شهرستان گنبدکاووس

پرداختن به کارآفرینی به منظور ایجاد فرصت­های شغلی برای جوانان تحصیلکرده بیکار از اهمیت بسیاری برخوردار است. با توجه به اینکه جوانان تحصیلکرده تمایل کمتری به خوداشتغالی و سرمایه­گذاری در این زمینه دارند، پژوهش حاضر با هدف سنجش مهارت­های شخصیتی کارآفرینانه جوانان روستایی و ارائه راهکارهایی برای بهبود مهارت­های کارآفرینی آنها در شهرستان گنبد­کاووس انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل همه جوانان­ روستایی ۱۵-۲۴ ساله شهرستان گنبدکاووس بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه­گیری طبقهای متناسب، ۳۴۷ نفر از آنان انتخاب­ شدند. ابزار جمع­آوری دادهها، پرسشنامهای بود که روایی آن به تایید استادان گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه­تهران رسید. پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ سنجیده شد و مقادیر آن برای مقیاس ویژگی شخصیتی کارآفرینانه ۸۵/۰ به دست آمد. دادهها با نرم­افزار Spsswin۱۹ توصیف، تجزیه و تحلیل شد. نتایج اولویتبندی ویژگیهای شخصیتی کارآفرینانه جوانان روستایی نشان ­داد که ویژگی «عملگرایی» اولین و مهم ترین اولویت بود و «نیاز­ به ­موفقیت»، «کانون کنترل»، «ریسکپذیری»، «چالش­طلبی»، «تحمل­ ابهام» به­ترتیب در اولویتهای بعدی قرار­ داشتند. بر اساس نتایج آزمون همبستگی، تنها بین میزان تحصیلات با مهارتهای­ شخصیتی ­کارآفرینانه جوانان­ روستایی رابطه معنیداری وجود­ داشت. آزمون t مستقل حاکی از اختلاف معنی دار بین افراد متمایل به راه­اندازی کار­ کشاورزی و مهارت­های ریسک­پذیری، کانون­ کنترل و تحمل­ ابهام بود اما هیچ اختلاف معنی­داری بین مهارت­های کارآفرینانه دختران و پسران مورد بررسی وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

Gonbad-e-Kavous County ، Rural Entrepreneurship ، Rural youth ، self-Employed ، skill of entrepreneurial