تحلیلی اجتماعی بر علل رکود پروژه های ایستگاه پمپاژ آب (مورد مطالعه : روستای پاسار هرسین)

در دهه­های گذشته طرح­های توسعه­ای متعددی در بخش کشاورزی کشور اجرا شده است که یکی از مهم ترین این طرح­ها، طرح توسعه باغات و مطرح شدن شبکه­ ایستگاه­های پمپاژ آب می­باشد. با توجه به این که هزینه و بودجه زیادی برای این پروژه تخصیص یافته ، شواهد و مستندات اداره جهاد کشاورزی حاکی از این است که پروژه مذکور در رسیدن به اهداف مورد نظر با ناکامی مواجه بوده و به شکست منجر شده است. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و با استفاده از روش تحلیل ریشه­ای به بررسی علل رکود پروژه ایستگاه پمپاژ آب روستای پاسار هرسین در استان کرمانشاه پرداخته است. به منظور گردآوری اطلاعات از مصاحبه عمیق، گروه متمرکز و مشاهده مستقیم محقق استفاده شد که تجزیه و تحلیل این داده­ها از طریق تحلیل محتوا صورت گرفت. جامعه مورد مطالعه این پژوهش  کارشناسان درگیر در پروژه و بهره­برداران روستای پاسار می­باشند. همچنین در انجام مصاحبه­ها از تکنیک­های نمونه­گیری هدفمند در جهت رسیدن به اشباع نظری و غنای مفهومی بهره گرفته شده است. بر اساس یافته­های پژوهش محور اصلی علل رکود این پروژه، نامناسب بودن جو و فضای حاکم در زمان پروژه حاصل شد.  نتایج تحلیل ریشه­ای  نشان می­دهد این عامل زمینه­ساز مشکلات کلیدی دیگری گردیده که در قالب رابطه علی-معلولی در رکود پروژه پاسار نقش به سزایی داشته­اند، از جمله این موارد می­توان به کمبود منابع مالی پروژه، برنامه­ریزی ضعیف و ناکارآمد، عدم توجه به تنوع درآمدی در طی اجرای طرح، نامناسب بودن جو و فضای حاکم در زمان پروژه، طولانی شدن پروژه، عدم آموزش به بهره­برداران، عدم ثبات مسئولیت و مدیریت، سازماندهی و کارگزینی ضعیف پروژه، انتخاب پیمانکاران ناکارآمد و عدم امکان­سنجی قبل از اجرای پروژه اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

طرح توسعه ای ، ایستگاه پمپاژ ، منابع آبی ، دلایل رکود پروژه