بررسی جامعه شناختی دلایل پس اندازکردن و شیوه های آن نزد مردم مشهد به روش »رویش نظریه«

بر اساس چهارچوب مفهومی مقاله، پسانداز، در اکثر حالتها، خودداری از مصرف در زمان حال است. پس مطالعهمصرف و تغییرات آن برای بررسی امر پس انداز، مدخلیت تام دارد. بنابراین، پس از چندین مرحله مصاحبه عمیق وگسترده با افراد مصاحبه شونده درباره شیوههای مصرف و پسانداز و دلایل و شیوه های تصمیم گیریشان و رفت وبرگشتهای متعدد میان مشاهدات و تحلیلهای نظری و به تبع آن، ایجاد تغییرات در شیوههای مشاهده واقعیت و بعداز آن، حصول اطمینان از رسیدن به حد اشباع، به مرحله تحلیل نهایی و نگارش رسیدیم. مشاهدات شیوهمند، حاکی ازاین بودند که مصاحبه شوندگان معمولا دو تا چهار "خواسته نداشته" دارند که مهمترین آنها، خواستهای بوده که رفعآن بیشترین حد از "رضامندی و تثبیت و آرامش" را برای مصرفکننده به همراه داشته است. این خواسته ها، با توجه بهنظام ترجیحات مصرفی اشخاص، اولینها محسوب میشوند. به این معنی که گام اول در پلکان "نظام ترجیحات" آنهامحسوب میشود. اگر درآمد شخص افزایش یابد، بیش از نیم آن را در گام اول پس انداز میکنند و وقتی بخواهند بهمصرف اختصاص دهند، یکی از شکلهای اصلی آن، "افزایش کیفیتهای ناپیدا"ست. همچنین اگر درآمدهای شخص باکاهش روبه رو شود، دفاع از استانداردهای سبک مصرف، عکسالعمل رایج در بین مصاحبه شوندگان بوده است. انگیزهمصاحبه شوندگان برای پس انداز کردن، ایجاد احساس توانایی و تامین خواستهها بوده است. آنها این کار را از طریقایجاد تعهد درونی و الزام بیرونی و دور از دسترس نگه داشتن پول انجام میدهند. الگوی تصمیم گیری غالب برای شیوهپس اندازکردن، الگوی "حذف از طریق جنبه ها" بوده است و در این میان، اولویت را به ویژگیهای تناسب و نفعمیدهند.

کلیدواژه ها:

پس انداز ، انگیزههای پسانداز ، شیوه های پس انداز ، شیوه های تصمیم گیری برای پس انداز