بررسی باکتری های کلی فرم مقاوم به آنتی بیوتیک در رودخانه زرجوب
محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 52، شماره: 8
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 215
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-52-8_005
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
آلودگی رودخانهها به باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک، سبب پخش این باکتریها در محیط و ورود آنها به زنجیره غذایی میشود که تهدیدی جدی برای سلامت عمومی است. هدف این پژوهش، بررسی حضور کلیفرمهای مقاوم به آنتیبیوتیک در رودخانه زرجوب بود. برای بررسی نقش منابع آلودگی از آب رودخانه، در سه نقطه ورودی، وسط و خروجی شهر رشت در ماههای مرداد و بهمن ۱۳۹۸ نمونهبرداری شد. شمارش کلیفرمها در محیط کشت ائوزین-متیلن بلو آگار دارای µg mL-۱ ۱۰۰ آنتیبیوتیک و به روش پلیت کانت انجام شد. در این پژوهش، از آنتیبیوتیکهای سفالکسین، جنتامایسین، داکسیسایکلین و سیپروفلوکساسین استفاده شد. مقاومت ایشریشیا کولای (E. coli) به عنوان باکتری شاخص به آنتیبیوتیکها بر اساس روش کربی-بائر مورد آزمایش قرار گرفت و قطر ناحیه بازدارندگی (ZOI) اندازهگیری شد. بیشترین تعداد کلیفرمهای مقاوم در برابر آنتیبیوتیک سیپروفلوکساسین در نمونه مرداد ماه (CFU mL-۱ Log ۶۶/۶) و کمترین تعداد آنها در برابر جنتامایسین و در نمونه بهمن ماه (CFU mL-۱ Log ۴۴/۳) به دست آمد. همچنین بالاترین تعداد کلیفرمهای مقاوم در برابر آنتیبیوتیکها در نقطه نمونهبرداری وسط شهر و در مرداد ماه به دست آمد. روند تغییر کلیفرمهای مقاوم به آنتیبیوتیکها نشان داد که در بهمن ماه با عبور رودخانه از شهر، تعداد آنها افزایش یافت اما در مرداد ماه در وسط شهر بیشتر از دو جایگاه دیگر بود. بررسی ZOI باکتری E. coli نشان داد که این باکتری در هر سه جایگاه نمونهبرداری در برابر همه آنتیبیوتیکها بجز داکسیسایکلین و در هر دو ماه نمونهبرداری به سفالکسین مقاوم بود. در کل، ۳۵ درصد کلیفرمهای رودخانه زرجوب به سیپروفلوکساسین و باکتری شاخصE. coli جدا شده از آب رودخانه (در هر سه نقطه و دو ماه نمونهبرداری) به سفالکسین مقاوم بودند. بنابراین مصرف آب رودخانه زرجوب در پاییندست در کشاورزی و آبزی پروروی به ویژه در فصل گرم سال مناسب نیست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدباقر فرهنگی
گروه علوم خاک، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
نسرین قربان زاده
گروه علوم خاک، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
میلاد امینی
گروه علوم خاک، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
شاهرخ قوتی
گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :