مطالعه رابطه بین سرمایه اجتماعی و نگرش به نابرابری جنسیتی در شیراز

هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و نگرش زنان نسبت به نابرابریهای جنسویتیاست. نگرش به نابرابری جنسیتی در شش بعد مشارکت سیاسی و اجتماعی، اشوتغال و کوار، خوانواده،قوانین حقوقی و مدنی و کلیشههای جنسیتی رایج مورد بررسی قرار گرفت. سرمایه اجتماعی نیز در سهسطح، سرمایه اجتماعی برون گروهی، درون گروهی و ارتباطی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعهاز نظریه پیربوردیو و منابع بهعنوان چارچوب نظری استفاده شده است. روش این تحقیق پیمایش است.جمعیت نمونه آن ۱۲۲نفر از زنان ۰۲سال به بالای ساکن در شهر شیراز میباشد. یافتههوای مطالعوهنشان میدهد %۳۱/۷از پاسبگویان دارای بالاترین سطح نگرش نسبت به نابرابری میباشوند. نوابرابریدر بعد حقوقی و مدنی بیشترین درصد را به خود اختصاص داده. یافتهها همچنین نشان مویدهود کوهفقط ۶۷/۵درصد از پاسبگویان دارای سرمایه اجتماعی بالایی هستند و رابطه بین سرمایه اجتمواعی ونگرش به نابرابری جنسیتی یک رابطه معنادار و مثبت بوده است. نتایج نیز نشان مویدهود کوه رابطوهمعنی داری بین تحصیلات زنان، وضعیت اشوتغال پاسوبگو، نووع شوغل، تحصویلات همسور، و تعودادفرزندان، و متغیر وابسته (نگرش به نابرابری جنسیتی) وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، نابرابری جنسیتی ، نگرش ، زنان