اثر ترکیبات یونی مختلف آب شور در انتقال کادمیوم در دو خاک با کربنات کلسیم متفاوت

پژوهش های اخیر، تاثیر شوری منابع آب و خاک بر فراهمی زیستی کادمیوم را نشان داده است. در این پژوهش اثر منابع مختلف شوری شامل کلریدسدیم، سولفات سدیم و کلریدکلسیم بر انتقال کادمیوم در دو خاک متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. ستون های خاک با ارتفاع ۵۰ و قطر درونی ۱۰ سانتی متر در مدت ۱۰ روز تحت آبشویی محلول کادمیوم با غلظت ۱۰۰ میلی گرم در لیتر به همراه نمک-های مختلف کلریدسدیم، سولفات سدیم و کلریدکلسیم با غلظت ۱۰۰ میلی اکیوالنت در لیتر قرار گرفت. غلظت کادمیوم در زه آب بیرون آمده از ستون در سه عمق ۳، ۷ و ۵۰ سانتی متر اندازه گیری و نتایج مورد بررسی قرار گرفت. شبیه سازی گونه های شیمیایی کادمیوم محلول توسط نرم افزار Visual MINTEQ انجام گرفت. بودن نمک ها به همراه محلول کادمیوم باعث تحرک بیشتر و خروج مقادیر بیشتر کادمیوم نسبت به خاک شاهد گردید. در بین تیمارهای شوری، تیمار کلریدکلسیم با میانگین ۶/۱۹ میلی گرم در لیتر بیشترین و تیمار سولفات سدیم با ۱/۶ میلی گرم در لیتر کمترین مقادیر کادمیوم خروجی را داشتند. تیمارهای دارای کلر به دلیل تشکیل کمپلکس-های کلر-کادمیوم تاثیر بارزتری در خروج کادمیوم در ستون خاک داشتند. شبیه سازی کادمیوم محلول در تیمارهای دارای کلر نشان داد که گونه های CdCl+  و CdCl۲(aq) بیش از ۸۰ درصد گونه های موجود در زه آب را تشکیل می داد در صورتی که در تیمار دارای سولفات سدیم این نسبت در اختیار دو گونه Cd(SO۴)۲-۲ و Cd(SO۴)(aq)  بود. به طورکلی شرایط شوری متاثر از یون کلر در اراضی آلوده به کادمیوم می تواند پتانسیل ورود این فلز سمی به منابع آب و زنجیره غذایی را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

شوری ، کادمیوم ، گونه بندی شیمیایی ، همدمای جذب سطحی