بررسی اثر اسکان بر تاب آوری معیشتی خانوارهای عشایری شهرستان فسا

اسکان عشایر از جمله سیاست­هایی است که شروع آن به سال های قبل از انقلاب باز می­گردد و اجرای آن همواره با حساسیت­هایی روبه رو بوده است. هرچند اسکان عشایر می­تواند موجب بهره­مندی بهتر این خانوارها از برخی از خدمات گردد، اما از آنجایی که شغل اصلی این گروه دامداری است چگونگی تاثیرپذیری معیشت این خانوارها از این تصمیم همواره مورد تردید بوده است. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر اسکان بر تاب آوری معیشتی خانوارهای عشایری در نظر گرفته شد. برای این منظور اطلاعات مورد نیاز با تکمیل ۲۸۷ پرسشنامه در شهرستان فسا تهیه و میزان تاب آوری معیشتی آنان محاسبه گردید. سپس با استفاده از روش رگرسیون سویچینگ درونزا اثر اسکان بر شاخص تاب آوری خانوارها بررسی شد. نتایج حاصله نشان می­دهد که اسکان خانوارهای کوچ رو موجب کاهش تابآوری معیشتی آنان به میزان ۷۵/۱۳ درصد خواهد شد. بنابراین، پیشنهاد می گردد که در صورت تشویق و حمایت از اسکان عشایر، توجه به ایجاد یک معیشت پایدار برای این خانوارها در اولویت قرار گیرد. همچنین، پیشنهاد می­شود که با توسعه پایدار مناطق عشایری و با استفاده از سیاست­هایی همچون تنوع بخشی به الگوی معیشتی از منافع عشایر حمایت گردد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری معیشتی ، اسکان عشایر ، رگرسیون سویچینگ درونزا ، الگوی معیشتی