نقش شهرداریها در مدیریت بحران شهری

گسترش شهر ها و افزایش تدریجی تعداد شهرهای بزرگ در جهان و تمرکز جمعیت و افزایش بهره برداری های محیطی و اقتصادی بر بستر شهرها از طرف دیگر، زمینه ساز ایجاد بحران در نواحی شهری شده است . امروزه مدیریت بحران یک بخش اساسی از مسائل شهری است . قبل از تعقیب هرگونه اهداف بلند، نقش مشارکت اجتماعی برای تضمین ثبات و موفقیت مستمر مدیریت بحران ضروری است . مدیریت بحران موثر نیازمند یک رویکرد منظم و نظام مند مبتنی بر مشارکت اجتماعی ، حساسیت مدیریتی و یک درک خوب از اهمیت مدیریت بحران از سوی ساکنین است . از دیدگاه جامعه شناسی ، مشارکت به معنای احساس تعلق به گروه و شرکت فعالانه و داوطلبانه در آن که به فعالیت اجتماعی منجر می گردد، حائز اهمیت است . از این نظر، مشارکت ، فرآیند سازمان یافته ای است که فرد در آن به فعالیتی ارادی و داوطلبانه دست می زند(وفایی ، ۱۳۸۹). موضوع مشارکت مردم در مدیریت بحران نیز از جمله موضوعات مطرح در علم مدیریت بحران است ، این مشارکت با هدف بالا بردن توان و قدرت اجرایی دستگاه های موظف درمراحل مختلف مدیریت بحران می باشد . نتایج نشان می دهد موفقیت یک برنامه تا اندازه زیادی به نقش مردم و نحوه دخالت آنها در برنامه باز می گردد و تعیین نیازها، خواسته ها و اولویت بندی برنامه ای و طرح های مدیریت بحران جز با مشارکت مردم میسر نیست . پیش بینی ، پیشگیری و مقابله با بحران به عنوان عاملی که حیات طبیعی را در جنبه های مختلف مورد هجمه قرار می دهد نیازمند ساز و کاری مشخص و هماهنگی در تمام زمینه ها می باشد؛ و در غیر این صورت اثرات زیانبار آن بیش تر و ماندگارتر خواهد بود. مشارکت های مردمی به عنوان عاملی کلیدی که تجلی جامعه مدنی و احترام به رای دیگران می باشد؛ نقش بسزایی در کنترل و مدیریت بحران دارد.

کلیدواژه ها:

بلایای طبیعی ، بحران شهری