بررسی شفقت خود و ابعاد سرشت و منش و تاب آوری در افراد

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 175

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PFCONF07_353

تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1402

چکیده مقاله:

شیوع بالای عمل جراحی زیبایی در ایران و عدم وجود آمار دقیق اهمیت پژوهش در این زمینه را بیش از پیش بارز می نماید. هدف این تحقیق مقایسه شفقت خود و ابعاد سرشت و منش و تاب آوری در افراد داوطلب جراحی زیبایی و افراد عادی می باشد. تحقیق حاضر یک طرح علی مقایسه ای بود. به این منظور ۵۰ مشارکت کننده (۲۵ نفر در هر گروه) به صورت در دسترس انتخاب شدند. میانگین سنی مشارکت کنندگان ۷/۳۶ (انحراف معیار= ۱۱/۹ سال) بود و ۸۰ درصد مشارکت کنندگان (۴۰ نفر) به جنس مونث اختصاص داشتند. مشارکت کنندگان در ابتدا پرسشنامه مشخصات دموگرافیک را پر کردند و سپس به پرسشنامه های شفقت ورزی (CQ) و ابعاد سرشت و منش (TCQ) و تاب آوری (RQ) را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان مهربانی نسبت به خود تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه اول پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان قضاوت خود تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه دوم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان بهشیاری تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه سوم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان همانندسازی تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه چهارم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان اشتراکات انسانی تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه پنجم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان انزوا تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه ششم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان نوجویی تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه هفتم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان آسیب پذیری تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه هشتم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان پاداش وابستگی تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه نهم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان پشتکار تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه دهم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان خودراهبری تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه یازدهم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان همکاری تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه دوازدهم پژوهش تایید می شود. میان گروه در انتظار عمل جراحی و عادی از نظر میزان تاب آوری تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه فرضیه دوازدهم پژوهش تایید می شود.

نویسندگان

آرمان خسروی اینچه

کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی ، دانشگاه آزاد ارومیه

وحید سام مهر

دکتری تخصصی ، گروه روانشناسی ، واحد ارومیه ، دانشگاه آزاد اسلامی ، ارومیه ،ایران