اثربخشی گروه درمانی مثبت نگر در ارتقای خودکارآمدی و خودشفقتی در زنان دارای همسران معتاد
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 166
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PFCONF07_339
تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
هدف از این پژوهش اثربخشی گروه درمانی مثبت نگر در ارتقای خودکارآمدی و خودشفقتی در زنان دارای همسران معتاد بود. این تحقیق از نوع کابردی و از نظر شیوه جمع اوری داده ها نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه تحقیق شامل کلیه زنان دارای همسرن معتاد شهرستان اصفهان می باشد که باتوجه به هدف پژوهش از روش هدفمند برای تعیین نمونه انتخاب شد که بر اساس آن تعداد ۲۰ نفر در گروه ازمایش و ۲۰ نفر در گروه کنترل انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پکیج آموزشی مداخله گروهی مثبت نگر بر اساس الگوی رشید (۲۰۱۳)، مقیاس خودکارآمدی توسط شرر، مادوکس ، مرکاندانت ، پرنتیک -دون، جاکوبس و راجرز (۱۹۸۲) و پرسشنامه خودشفقتی رایس ، پومایر، نف و وان گوچت (۲۰۱۱) بود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون کوواریانس و با رعایت پیش فرض ها برای تحلیل فرضیه های تحقیق استفاده شد. یافته ها نشان داد گروه درمانی مثبت نگر بر خودکارآمدی در زنان دارای همسران معتاد تاثیر معناداری دارد(۰۵/۰.(sig< همچنین گروه درمانی مثبت نگر بر ارتقای خودشفقتی در زنان دارای همسران معتاد تاثیر معناداری دارد(۰۵/۰.(sig< بنابراین گروه درمانی مثبت نگر در ارتقای خودکارآمدی و خودشفقتی در زنان دارای همسران معتاد تاثیر مستقیم و معنادار دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شیوا شفائی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، رشته مشاوره خانواده، پیام نورسمنان، ایرا ن
حسین آذرگون
استادیار، رشته مشاوره، پیام نور سمنان، ایرا ن