پیش بینی انگیزش پیشرفت تحصیلی بر اساس عاطفه ی آموزشگاهی و جو عاطفی مدرسه با نقش میانجی خودپنداره ی تحصیلی دانش آموزان

در سالهای اخیر مشکلات اقتصادی خلل هایی را در کلیه امورات اجتماعی ، فرهنگی و آموزشی افراد به وجود آورده است . به نحوی که حتی دانش آموزان دیگر کمتر انگیزه ای برای پیشرفت تحصیلی دارند و خیلی ها تحصیلات را کاری عبث بر می شمارند بنابراین این پژوهش با هدف پیش بینی انگیزش پیشرفت تحصیلی بر اساس عاطفه ی آموزشگاهی و جو عاطفی مدرسه با نقش میانجی خودپنداره ی تحصیلی دانش آموزان بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوم شهرستان زنجان بود که به روش تعیین حجم نمونه جدول مورگان تعداد ۳۸۰ نفر بعنوان نمونه به روش خوشه ای-تصادفی بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی هارتر (۱۹۸۰)، پرسشنامه عاطفه آموزشگاهی مک کوچ و سیگل (۲۰۰۳)، پرسشنامه جو عاطفی مدرسه پاشا امیری(۱۳۸۸) و پرسش نامه خودپنداره تحصیلی یی یسن چن (۲۰۰۴) بود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون معادلات ساختاری در نرم افزار PLS استفاده شد. با توجه به یافته ها بین انگیزش پیشرفت تحصیلی با عاطفه ی آموزشگاهی ، جوعاطفی مدرسه و خودپنداره تحصیلی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد(۰۵/۰.(sig› همچنین یافته ها نشان داد خودپنداره ی تحصیلی را می توان بر اساس عاطفه ی آموزشگاهی و جوعاطفی مدرسه پیش بینی کرد(۰۵/۰.(sig› نهایتا یافته ها نشان داد خودپنداره تحصیلی در رابطه بین انگیزش پیشرفت تحصیلی و عاطفه ی آموزشگاهی و جو عاطفی مدرسه نقش میانجی دارد(۰۵/۰.(sig› لذا می توان نتیجه گرفت که دانش آموزان محیط یادگیری را به صورت محیطی درک می کنند که به تقویت استقلال آنها منتهی می شود و محتوای محیط یادگیری را برای آینده ی خود مفید دانسته و از راه های مناسبی برای برخورد باچالش ها و انطباق با شرایط تحصیلی استفاده می کنند که منجر به موفقیت در زمینه تحصیلی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

انگیزش پیشرفت تحصیلی ، عاطفه ی آموزشگاهی ، جو عاطفی مدرسه ، خودپنداره ی تحصیلی .