اثربخشی امیددرمانی بر غرقگی دانش آموزان دارای اختلال دیکته نویسی

هدف:پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی امیددرمانی بر غرقگی دانش آموزان دارای اختلال دیکته نویسی انجام گرفت.اینپژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. روش پژوهش:در این پژوهش جامعه آماری شاملدانش آموزان کلاس سوم ابتدایی در شهر کرمان بود. نمونه گیریبا روش در دسترس انجام شده سپس اعضا به دو گروه مساویکنترل و آزمایش تقسیم شدند.ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه شیفتگی تحصیلی مارتین و جکسون بود.ابتدا هر دو گروهپرسشنامه را تکمیل کردند در مرحله بعد آزمودنی های گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۳۰ دقیقه ای مداخله امیددرمانی بر اساس نظریهاسنایدر و مگیارموئه دریافت کردند پس از پایان مداخله آزمودنی های هر دو گروه به وسیله پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها:برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل کوواریانس به کمک نرم افزار spss استفاده شد.یافته ها نشان داد نمره میانگینغرقگی گروه آمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشته است. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان گفتامیددرمانی در افزایش غرقگی دانش آموزان دارای اختلال دیکته نویسی تاثیر دارد.بنابراین می تواند یک روش موثر در افزایشغرقگی باشد.

کلیدواژه ها:

امید درمانی ، غرقگی ، اختلال دیکته نویسی