دانش آموزان دارای اختلال یادگیری در نظام تعلیم و تربیت

یک اختلال یاد گیری، اختلالی عصب زیست شناختی است که از یک مشکل جد ی د ر خواند ن، حساب کرد ن و یا کلمه بند ی نوشتن به وجود می آید که انتظار نمی رود به یک فرد عاد ی نسبت د اد ه شود . یک اختلال یاد گیری نه یک اختلال یاد گیری است ونه به وسیله ی یک اختلال هیجانی ایجاد می شود . اگر د رست ارزیابی نشود تاثیر بالقوه ای روی عملکرد ناسازگارانه ی فرد د ارد و د ر حوزه های چند گانه ی زند گی ضعف ایجاد می نماید . وقتی فرد ی مظنون به اختلال یاد گیری می شود ، یک ارزشیابی عصب روان شناختی توانایی ها ضروری است تا منبع مشکل را به علاوه د ر حوزه های توانایی عصب روان شناختی تعیین کند که می تواند به عنوان پایه ای برای فنون جبرانی و اختیارات د رمانی باشد . بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات یادگیری از پیوستن به یک گروه کمک کننده و سهیم کردن مشکلاتشان و موفقیت هایشان با دیگران سود می برند. خانواده در بهبود اختلالات یادگیری اهمیت زیادی دارد. اگر خانواده تمایل به بی اهمیت دانستن اختلال داشته باشد یا خواستار بهبودی بدون درمان باشد، فرد مبتلا رنج خواهد کشید. با تشخیص و مداخله به موقع می توان مهارت های کودک را در سطح بهینه ای گسترش داد، به گونه ای که بتواند همچون سایر افراد زندگی طبیعی داشته باشد. در حال حاضر می توان کودکانی که در معرض ابتلا به مشکلات یادگیری هستند را در دوران پیش از دبستان شناسایی کرد؛ در این صورت به احتمال بیشتری قادر به درمان این اختلال خواهید بود.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری ، دانش آموزان ، نظام تعلیم و تربیت.