سنجش رضایت شهروندان از سیستم حمل و نقل درون شهری با توجه به ساختار فضایی شهر بوشهر

امروزه رشد سریع شهرها و در پی آن ازدیاد استفاده از خودروی شخصی در شهرها، منجر به مشکلات زیادیمانند آلودگی های زیاد زیست محیطی، شلوغی ترافیک، مصرف زیاد انرژی، عدم ایمنی مسیرها و تصادف هاشده است. جهت کاستن و یا حذف مشکلات فوق الذکر توجه به حمل و نقل عمومی به عنوان سیستمی توانااز اهمیت بالایی برخوردار است. هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی میزان رضایتمندی شهروندان از سیستمحمل و نقل درون شهری با توجه به ساختار فضایی شهر بوشهر می باشد. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی وهدف آن کاربردی است. روش گردآوری داده ها شامل کتابخانه ای و پیمایش میدانی می باشد. جامعه آماریپژوهش شامل کلیه شهروندان در شهر بوشهر به تعداد ۲۲۳۵۰۴ نفر است که بر اساس آن و با استفاده ازفرمول کوکران حجم نمونه تعداد ۳۸۴ انتخاب گردیده است. تجزیه و تحلیل داده های گرآوری شده با استفادهروش توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار و روش استنباطی در قالب استفاده از آزمون پارامتریک t تکنمونه ای در نرم افزار Spss انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد شهروندان بوشهری از حمل ودرونشهری این شهر رضایت ندارند (میانگین ۲/۹۲ که پایین تر از حد متوسط ۳ است). میزان رضایت مردمدر بین چهار مولفه مورد بررسی، کمترین رضایت مردم مربوط به مولفه کالبدی با میانگین ۱/۵۲ می باشد و بیشترین رضایت مربوط به مولفه محیطی با میانگین ۴/۷۶ است.

کلیدواژه ها:

رضایت شهروندان ، حمل و نقل درون شهری ، ساختار فضایی ، بوشهر