نگاهی تحلیلی بر پدیده های اثرگذار درالگوی معماری بومی سکونتگاه های زیرزمینی اصفهان (نمونه موردی: بررسی تطبیقی سکونتگاه کردعلیا و غاررئیس)

شناخت سکونتگاه های زیرزمینی به واسطه نوع و مکان شکلگیری و اصول ساخت متفاوت، و چشماندازی دیگر از میراث بهجای مانده از این شهرها و در راستای دستیابی به الگوهای معماری بومی ضروریست. برای شناخت همه جانبه لازم است ابتدا بهپدیده هایی پرداخت که بر ساخت این سکونتگاه ها اثر گذاشته اند. دو سکونتگاه انتخاب شده در این پژوهش، سکونتگاه زیرزمینیکردعلیا و غاررئیس میباشد که به دلیل وجود تیپولوژی خاص این دو اثر معماری تا کنون مطالعه کاملی درمورد آنها صورت نگرفتهاست و شناخت کافی درمورد آنها وجود ندارد لذا به دلیل سلامت نسبی و عمر و ماندگاری بالا و هوشمندی خاص آنها، با مطالعاتدقیق، سندیت تاریخی – جغرافیایی مناسبی برای مطالعات معماری در این حوزه ایجاد میشود و هدف این مطالعه را یادآوری مینماید. در همین راستا میتوان گفت سوال اصلی در این پژوهش شناخت پدیده های اثرگذار و بازتاب آنها بر الگوهای معماری بومیاین دو سکونتگاه زیرزمینی است. در همین راستا برای دستیابی به اهداف پژوهش پیش رو، از روش توصیفی- تحلیلی با رویکردتطبیقی، و به منظور گردآوری دادهها و اطلاعات اولیه از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد که پدیده اثرگذار در ساخت سکونتگاه کردعلیا امنیت، و در غار رئیس مذهب میباشد که ریشه اصلی هر دو در اتفاقات تاریخیو موقعیت جغرافیایی آن منطقه بوده است، که بازتاب آن را در معماری بومی آن منطقه میتوان مشاهده کرد.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه های زیرزمینی ، معماری بومی ، اصفهان ، کردعلیا ، غار رئیس