در جستجوی زبانی برای تفکر و بازآفرینی معماری ایرانی در ساختار جدید

در رویارویی با هر جامعه ای از سطوح مختلف تاریخ، با اعتقادات خاص فرهنگی و مذهبی، با قوانین سیاسی و ارزش هایاجتماعی با وجود تفاوتها و اختلافات وجه مشترک مهمی با یکدیگر دارند؛ هر جامعه ای برای اداره امور، ارتباط ، آموزش و ...زبانی دارد. زبان ها هستند که قواعد و نحوه ارتباط پدیده ها، الگوها، کلمات و افراد را تعریف کرده و می سازند. آشنایی با زبانمعماری جامعه خود و تاثیرات آن بر نحوه تفکر و طراحی ما موضوعی است که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت. هدف اصلی دراین مقاله بررسی و تدقیق رابطه زبان و تفکر فرایندی را برای شناخت معماری ایران و بازخوانی ان به گونه ای که جوابگوی شرایطکنونی زندگی و جامعه باشد تدوین کنیم. یک زبان معماری مشخص که برگرفته از فرهنگ و نوع تفکر در جامعه ما میتواندعرصه های مختلف معماری را به هم پیونددهد و با چیدمان و ارتباطی درست برای مفاهیم، الگوها و پدیدها از مشکلات و سردرگمیمعماری بکاهد. در این مقاله علاوه بر مباحث تئوریک، ۳ پروژه بر اساس فرآیند تدوین شده طراحی شده است، پروژه هاییمفهومی که نمودی از درک و دریافت ما از معماری ایران است که به واسطه تفکر خلاق و نگاهی نو به زبان و ساختار در معماریبه تصویر کشده شده اند.

کلیدواژه ها:

زبان ، معماری ، تفکر انتقادی ، تفکر خلاق