ارزیابی قابلیت اطمینان پایداری حفاری تونل با استفاده از سیستم طبقه بندی توده سنگ

مفهوم کرنش بحرانی به طور گسترده در رویکردهای تحلیلی یا عددی برای ارزیابی پایداری حفاری های زیرزمینیاستفاده شده است. روش های تحلیلی، تجربی و عددی معمولا برای تعیین مقادیر کرنش بحرانی استفاده می شود. اینمقاله یک روش ارزیابی قابلیت اطمینان برای ارزیابی پایداری حفاری با استفاده از رویکرد تجربی بر اساس طبقه بندیتوده سنگ Q و روش قابلیت اطمینان مرتبه اول (FORM) ارائه می کند. در مقابل مقادیر کرنش بحرانی قطعی، یککرنش بحرانی احتمالی، که عدم قطعیت ها را در پارامترهای توده سنگ در نظر می گیرد، در یک تابع حالت حدی برایتجزیه و تحلیل قابلیت اطمینان گنجانده شد. با استفاده از طبقه بندی توده سنگ Q لکه تونل تخمین زده تجربی درتابع حالت حدی گنجانده شد. کرنش بحرانی و کرنش تونل تخمین زده شده به طور احتمالی بر اساس طبقه بندی تودهسنگ ویژگی های توده سنگ مشتق از Q مشخص شد. نتایج نشان میدهد که پارامترهای ورودی نا مرتبط و به طورمعمول توزیع شده (استحکام سنگ سالم و مدول الاستیک) قابلیت اطمینان محافظه کارانه تری ایجاد کرده اند. نتایجتجزیه و تحلیل قابلیت اطمینان نیز نشان میدهد که تونل دارای قابلیت اطمینان نسبتا بالایی است (شاخص قابلیتاطمینان ۲.۷۸ و احتمال شکست ۰.۲۷ ٪) که نشان میدهد انتظار نمی رود تونل پس از حفاری دچار ناپایداری شود.پایداری حفاری تونل با استفاده از روش های تحلیلی و عددی برای مقایسه ارزیابی شد. نتایج با تحلیل قابلیت اطمینان بااستفاده از روش تجربی مبتنی بر Q الگوریتم FORM مطابقت داشت.

کلیدواژه ها:

تونل ، کرنش بحرانی ، حفاری ، توده سنگ ، قابلیت اطمینان