نقش مدیریت محلی در توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی شهر تبریز)

مشارکت به معنای سنتی آن از دیرباز در جوامع انسانی به خصوص کشور ما وجود داشته و مورد توجه صاحب نظر ان بوده است. در میان انواع مشارکت از جمله در بهره پرداری از منابع طبیعی و خدادادی مانند استفادهاز منابع آب های تحت الارضی و سطحالارضی و غیره مشارکت مدنی از جایگاه رفیعی برخوردار بوده، چرا کهانسان را از مرحله زندگی کشاورزی و دامداری به صنعت و خدمات جدید سوق داده و رسیدن به این دوران گذرنیازمند خود مشارکت مدنی بوده که بر پایه تعامل افراد با یکدیگر شکل می گیرد. معرفی واژه توسعه پایدار در ادبیاتزیست محیطی در گزارشی تحت عنوان آینده مشسترک ماء یا گزارش برانتلند» در آوریل ۱۹۸۷ مطرح گردید ولیکاربرد اصطلاح توسعه پایدار برای اولین بار در اواسط دهه ۰ به خانم بارباراوارد نسبت داده می شود. اینمفهوم کلی با استراتژی حفاظت جهانی به طور گسترده ای مطرح شد تا حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست رادر راستای ایفای نقش بهتر در جهت رفاه انسانی به نحو مطلوب. مدیریت نماید.کنفرانس ها و نشست های مختلفیبرای چاره اندیشی بر بحران جهانی محیط زیست تشکیل شده که یکی از مهمترین آنها اجلادس سال ۱۹۹۲ریودوژانیو با دستور کار ۲۱ به صورت برنامه کار سازمان ملل برای قرن ۲۱ می باشد. نوع روش تحقیق در اینپژو هش کتابخانه ای و روش گرداوری داده ها با استفاده از فیش برداری از کتابها و مقالات علمی و نیز روش تحلیلداده ها به صورت توصیفی بوده است. روی اوردن به توسعه پایدار شهری تبریز در جهت ساختن شهر و شهروند سالم، بهداشت، کیفیت زندگی، و سلامت شهروندان مدنظر قرار گیرد تا بتوان بسیاری از معضلات شهری شهرتبریز را رفع نمود. در این راستا روند شکل گیری شهر پایدار در فضای شهری شهر تبریز به توجه به نقش مدیریتمحلی باید مدیران شهری شناخت بیشتر و جامع تری نسبت به شاخص های ارائه شده در این تحقیق کسب نمایند نابتوانند زمینه توسعه پایدار شهر تبریز را فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

مدیریت محلی ، توسعه پایدار شهری ، تبریز