ارزیابی رفتار مقاومتی روسازی های بتنی خود متراکم تحت تاثیر مصرف ماده ی حباب ساز و الیاف میکرو پلی پروپیلن در مقادیر مصرف مختلف
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 91
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSAU08_0104
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
تحقیق حاضر به بررسی رفتار مقاومتی روسا زی های بتنی خود متراکم حاوی پودر خاک سنگ تحت تاثیر ترکیب مصر فماده ی حباب ساز و الیاف میکرو پلی پروپیلن در مقادیر مصرف مختلف پرداخت. پس از تعیین نسبت های اختلاط بتنخود متراکم مورد استفاده در روسا زی بتنی و ارزیابی خصوصیات بتن تازه مطابق با ضوابط، الیاف میکرو پلی پروپیلن دردو مقدار مصرف ۰.۶ و ۰.۹ کیلوگر م بر متر مکعب و ماده ی حباب ساز در دو مقدار مصرف ۰.۰۲۵ و ۰.۵۰ کیلوگرم برمتر مکعب استفاده گردید. خصوصیات مقاومتی روسا زی بتنی خود متراکم شامل مقاومت فشار ی، مقاومت کششی دو نیمشدن و مقاومت خمشی به ترتیب مطابق با استانداردهای ASTM C۴۹۶ ،ASTM C۳۹ و ASTM C۷۸ ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که ماده ی حباب ساز و الیاف میکرو پلی پروپیلن تاثیر چشمگیری در تغییر رفتار مقاومتیروسازی بتنی خود متراکم دارد. افزودن ماده ی حباب ساز و الیاف، مقاومت فشاری روسازی تا میزان ۲۵ درصد کاهشیافت. اثر ماده ی حباب ساز بیشتر از اثر الیاف در کاهش مقاومت فشا ری روسا زی بود. با افزودن الیاف میکرو پلی پروپیلندر روسازی بتنی حاوی ماده ی حباب ساز به میزان کمتر از ۰.۰۲۵ کیلوگرم بر متر مکعب، مقاومت کششی و خمشیروسازی به ترتیب تا میزان ۱۸ و ۱۶ درصد افزایش یافت. اما پس از افزودن ماده ی حباب ساز به میزان بیشتر از ۰.۰۵۰کیلوگرم بر متر مکعب، مقاومت کششی و خمشی روسازی به ترتیب تا میزان ۱۰ و ۲ درصد کاهش یافت. مشاهده شدکه ماده ی حباب ساز تاثیر منفی بیشتری در کاهش مقاومت کششی نسبت به مقاومت خمشی آن دارد .
کلیدواژه ها:
روسازی بتنی خود متراکم ، خصوصیات مقاومتی ، ماده ی حباب ساز ، الیاف میکرو پلی پروپ یلن ، میزان مصرف مختلف
نویسندگان
پویا مهدیقلی
دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی عمران -راه و ترابری، دانشکده مهندس عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران-شمال، تهران، ایران
آرمین سیاه منصور
کارشناس، مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران