بررسی اثر تغییرمکان و تسلیح شیبهای سنگی بر اساس فاکتور نسبت تغییرمکان در شیب-های سنگی ناپایدار

امروزه بحث خطر لغزش و ناپایداری شیبهای سنگی به دلیل تغییرمکان و جا به جایی زیاد بخشهای ناپایدار و به واسطه خسارات ناشی از این ناپایداریها در زمینههای عمرانی و ژئوتکنیکی مورد توجه محققین قرار گرفته است. یکی از روشهای جلوگیری از وقوع این نوع لغزشها پایدارسازی شیبهای سنگی ناپایدار با استفاده از عناصر تسلیحکننده برای کاهش تغییرمکان مناطق ناپایدار میباشد. بدین منظور در این مقاله سعی گردیده است اثر تغییرمکان و فاکتور نسبت تغییرمکان بر روی توزیعبهینه عناصر تسلیحکننده بر روی شیبهای سنگی ناپایدار بررسی گردد. در این مقاله تغییرمکان نقاط مختلف شیبهای سنگی سد سیاه بیشه به عنوان پروژه موردی بررسی شده و عناصر تسلیحکننده بر اساس فاکتور نسبت تغییرمکان توزیع گردیده است . در این مطالعه ، بر اساس شرایط زمینشناسی و خواص ژئومکانیکی لایهها تسلیح شیب سنگی موردنظر بر اساس روش RMR صورت گرفته است. در انتهای مقاله ، شیب سنگی موردنظر با توجه به خواص هندسی و ژئومکانیکی لایهها به مناطق مختلف تقسیمبندی میشود و پس از مدلسازی عددی آن تغییرمکان هریک از مناطق تقسیمبندی شده بدست میآید. بر اساس تغییرمکان بدست آمده برای هریک از مناطق میتوان در مورد تراکم اجزای تسلیحکننده در مناطق بحرانی تصمیمگیری نمود. به طوری که بر اساس پارامتر نسبت تغییرمکان ، مناطقی که دارای نسبت تغییرمکان بالا هستند تراکم اجزای تسلیحکننده در این مناطق بیشتر خواهد بود

کلیدواژه ها:

شیب سنگی ، پیچسنگ ، پایدارسازی ، تغییرمکان ، روش RMR